Seni anlamak için son çare okuduğun kitapları okumuştum. Ama o da bir işe yaramadı.Yine anlayamamıştım. Şimdi diyorsun ki yanımda ol. Ben bunu daha nasıl becereyim. Elime yüzüme bulaştırırım. Korkarım...
Yavaş yavaş eksiliyoruz. Aslında hiç istemediğimiz kararları vicdanımıza yenik düşüp vermek zorunda kalıyoruz. Hep de başkaları üzülmesin diye. Sanki biz hiç yaşamamışız gibi...