Yalnız başımayım. Akşam. Puslu. Gökyüzünde altın sarısı, kaymaksı bir doku; keşke bilebilseydim oralarda, en yukarılarda neler olduğunu. Keşke bilebilseydim, kimim ben, hangi benim ben?
Love has to end. That's all. And even though everyone knows it they still fall in love. I guess it's the same with life. We all know it has to end someday, but even so we act as if we're going to live forever. Like love, life is beautiful because it has to end.
“In order to gain something you have to lose something.”
Mom said it was just obvious. People are always trying to get something
for nothing. But that’s just theft. If you’ve gained something it means that
someone, somewhere, has lost something. Even happiness is built on
someone else’s misfortune. Mom often told me this, she considered it one
of the laws of the universe.
Okur Takip Önerileri
My life was over and I had no one who mattered enough for me to call. I
had lived alongside people and created so many links, but they were
ultimately all so tenuous. It’s really depressing—too depressing—to realize
something like that at the end of your life.
When I do finally die, I’d like to go quietly, peacefully, and with dignity. That’s how I always thought it would happen. But when you’re suddenly faced with death, you find yourself willing to accept a helping hand from anyone, even the Devil, in order to stay alive. It’s a basic human instinct. Dignity and respectability have gone out the window at that point.
Human beings put a lot of time and effort into what we eat, finding the right flavors, cooking, even making food into beautiful shapes. And chocolate is part of that too. Some chocolate has nuts in it, or comes in the form of a kind of biscuit or wafer. And in this case we’ve made it look like mushrooms and bamboo shoots. Chocolate seems to have really inspired us humans to come up with new ideas. Maybe that’s what’s driven all human progress: an insatiable desire for new things.
Have you ever seen the Devil? Well, I have, and the real Devil doesn’t have a scary red face or a pointy tail. And there’s definitely no pitchfork! The Devil looks just like you.
Duyguları arasında kaybolan Hirai uzun süren sessizliğin ardından iki kelime söylemeyi başardı. "Teşekkür ederim."
Bu cümlenin tüm duygularını içerip içermediğini ya da nasıl hissettiğini anlatıp anlatmadığını bilmiyordu. Ama o anda her şeyi bu iki kelimeye sığdırmıştı.
Eğer böyle devam ederse ne geçmişte ne de şimdide olacağım; bir tutam buğu içinde kaybolacağım.
Hepimiz için ulaşması en zor hayal, yaşanmamış hayallerimizin bize işkence etmediği bir noktaya ulaşabilme hayalidir.
Bizler katlanarak çoğalan olasılıklardan ibaretiz.
Acı mutlak değildir. "Ben acı çekiyorum" dediğinizde bir acı vardır, bir de ben ama o ben her zaman için acıdan daha büyüktür. Çünkü ben, acı olmadan da vardır ama acı ancak ben'in bir ürünü olabilir. Ben var olmaya devam edecek ve acıdan başka şeyler de hissedecektir.
Umudu hissedebilmek için her şeyin yolunda olması gerekmiyor. Her şeyin değişeceğini hatırlamanız yeterli. Umut herkes için var.
..."Hiç kimsem yokken başkaları için nasıl hayatta kalabilirim?" Bunun cevabı, kendi farklı versiyonlarınız için hayatta kalmanız. Karşınıza çıkacak insanlar için, tabii, o da var ama aynı zamanda dönüşeceğiniz insanlar için de.
Bazı kitaplar, gerçek yaşamdan daha
duyarlı, daha büyük boyutlara götürüyor beni.
