Kötüymüş durumunuz! Anlaşılan sizde ruh oluşmuş.
Ve sessizlik... Yalnızca köşede, sanki binlerce mil ötede, lavaboda su damlamaktaydı ve ben sanki kainattım da iki damla arasında çağlar, devirler geçiyordu...
Yalnız başımayım. Akşam. Puslu. Gökyüzünde altın sarısı, kaymaksı bir doku; keşke bilebilseydim oralarda, en yukarılarda neler olduğunu. Keşke bilebilseydim, kimim ben, hangi benim ben?
