İnsan iyiliği hak etmelidir.Emek ve içtenligin olmadığı bir yerde istek bir yaz yağmuru hükmündedir ve gelir geçer. Gerçeğin ilk adımı hayaldir ve mutluluk tutkuyla yoğrulmuş bir çabadır.Kimse kendini dışlayarak gerçeğini değiştiremez. Hüzüne sahip çıkmayan insanın sevinci,her gün yeni bir boşluğa kapı açan bir yanılsamadır. Unutma ki, 'hiçbir aşk düşünceye uzak değildir/hiçbir yıldız göğe'(Abbas Sayar) İnsanı kendi çukurundan çıkaracak olan kendi umutsuzluğudur.
Susmak insan sözünü büyütüyorsa bir erdemdir.Bir yaprağı bile kıpırdatamaz yoksa suskunluk.Ne kadar cılız,ne kadar yanlış olursa olsun boşlukta iz bırakacak tek şey sözdür.Yağmur yağmazsa kim bilebilir bulutların yükünü.Kendi gerçeğini kendi sesiyle işitir insan.Başkasının evinde yanan ışıktan bize ancak gölge düşer.İnsan konuşarak tanır kendini , tanıdıkça sever.Kendini sevmeyen kendine sahip çıkamaz.Konuşmaktan korkmak ,güçsüzlüğün insan ruhunda açtığı en derin çukurdur. Kimse bu çukuru başkasının gücüyle dolduramaz ve ne gariptir ki çukur büyüdükçe büyür insan yıkımı.