Her şey yaralı bir zamana akarken, kim
söyleyebilir çıraların beyhude söndüğünü.
bu son düğümün herkese atıldığını,
herkese yağdığını bu son yağmurun.
ateşin üşüdüğünü, suyun acıdığını…
rastladım bir akşamüstü herkese,
herkes nasıl yalnız!..
Metin Kaygalak
kuzeyde bıraktığım son defterden
bir şey kalmadı saklayacak. yüzüme
saydığım kötülükler de yok
artık. anneme kalsa Faris haklıydı,
insan okunan her duada yasin,
yaşanan her yaşta Mem olmalıydı.
oysa Doğu’da her şey kendine kopuk
bir dille tutunmaktaydı. hikayesi
olmayan bir hiçlik duygusuydu çünkü,
her ayinde bir seyyide bırakılmış
cinnet duygusu. saklıydım her resimde,
heryerde fail ve meczub. sustum,
Doğu’da susmak ne kadar susmak,
ah, acı ne kadar kendiydi.
Metin Kaygalak
'Ne ki uzak bir ihtimal de olsa
Hiç bilmeyeceksin
aynı Hasreti rüya ettiğimizi
Aynı şükrana yetim..
Vecdimi attıran bu kara sızıyı
Hiç görmeyeceksin..
Bi koşum vardığın şu hatırasız tarihte
Ben cevapsız kalayım. - olsun-
Varsın kara düşsünler bana..
Yabancıyım
Yabancısın
Yabancı
Ne mutluyum
Ne mutlusun
Ne mutlu..
Gel en olmaz sıfatları yanlış çekelim
Bütün dillerde. '
Metin kaygalak