İçten geçeni esirgemeden döküp saçmalı şimdi.
Sayfa 101Kitabı okuyor
İçim dışım gül kırığı, dökülüyorum..
Sayfa 101Kitabı okuyor
Lâleyi bu kadar değerli, bu kadar müstesna kılan nedir?
Sayfa 92Kitabı okuyor
Etkisi ani, hatırası derin.
Sayfa 93Kitabı okuyor
Her şeyden önce lâle tektir. Tek'liği O'ndandır. Vahdet. Lâle dik bir çiçektir, eliftir. Mavera. Burası değil öte. Yapraklarının duaya açık elleri hatırlatması da bir o kadar güzeldir.
Sayfa 89Kitabı okuyor
O kadar ki onsuz pek az şey tam olabilmiş; onun inceliği, kırılganlığı, gizemi kendi kültünü her şeyin içine eklemiştir. Görünen bir tek o olmamıştır elbet ama hep o aranmış, "İşte tamam," demenin en emniyetli yolu o olmuştur.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Her şey unutulsa bile lâleden geriye unutulmaz bir hatıra kalmıştır.
Sayfa 88Kitabı okuyor
Benim kendime bile vefam yok ki sana vefasızlığımdan sual olunsun.
Varlıklarının kıymetini bilmediklerimin yokluğunda, boşluklarının muazzam hacmini fark etmişliğime gafletten başka bir ad koymaya çalışıyorum. Bir kelime olarak pişmanlık bile aklamaz bu gecikmişliği. Bir avuntusu, telâfisi tazmini de yok bu işin.
Çünkü lâle üçüncü boyutunu kaybetmeye, gelip geçici bir hayat resmi vermeye, dünyevi derinliğini kaybetmeye dünden razıdır ve bu hâliyle Müslüman sanatçının arzu ettiği hayal formuna peşinen yakışmaktadır.
Her şeyden önce lâle tektir. Tek'liği O'ndandır. Vahdet. Lâle dik bir çiçektir, eliftir. Mavera. Burası değil öte. Yapraklarının duaya açık elleri hatırlatması da bir o kadar güzeldir.
Çünkü savaş, yakıtı masumların bedeni olan bir motordur ve tek masumun bile nâhak yere öldüğü yerde bütün evren ölmüş demektir.
Fark etme ânı, sevmenin başlangıcı değil, var olan fakat bilinmeyen sevginin fark edilişinden ibarettir.
Hâlden hâle girmesi aşkın doğasındandır. Cennet- mekan bir duygu olmasına rağmen değişken mizacı onun bir dünya bulaşığı taşıdığını da gösterir.
Ben kendi ölümüme refakat ederken bana refakat eden karanfil kokusunu almışım daha ölmeden.