"Niye sürekli yalnızsın? Yalnız olmayı hak etmiyorsun."
Hiç umudu yokmuş. Umut olmadan yaşamak ise ruhunu hapsetmek gibiymiş.
Ruhu mutlak ve acı dolu bir ölüme terk etmek gibi...
Umutsuz bir sevginin kalp atışlarıydı bunlar.
"Üzülmüyorum, canım artık yanmıyor çünkü kalbimi hissetmiyorum." "Seninle olduğum zamanlar hariç," diye düşünmüş ancak dillendirmemiş. Çünkü bunu asla söyleyemezmiş.
" Kimse kimsenin yerini doldurmaz . Yapboz parçası gibi . Herkesin yeri ayrıdır "
Mimoza çiçeğim....
Çekilmez bir adam oldum yine
Uykusuz, aksi, lanet..
Yine her seferki gibi haksızım
Sebep yok olması da imkansız
Bu yaptığım iş ayıp rezalet
Fakat elimde değil
Seni kıskanıyorum...
Nazım Hikmet
Yüklendiğim taşın tam da zirvede gerisin geri kayması an meselesi. İki ilme arasında kaldırdım bitmeyen örgümden başımı. Baktım. Yaramı okşayacak kıvama kavuşmamışım henüz. Tebessüm yok, o kadar yol almamışım.
Masum sırların açılacağı ilk kalpler de değildik birbirimiz için..
Sayfa 112Kitabı okuyor
Çok iz sürdüm, çok surete rastladım. Eksik bir tek sen kaldın. Gerçi siyah beyaz bir fotoğrafta seni de buldum.
Sayfa 109Kitabı okuyor
.. sözün özü hâlâ çok eksiğim. Tanırsan, bu yanımdan tanıyacaksın.
Sayfa 107Kitabı okuyor