Okumaya geç kaldığım yazarlardan biri Zweig. Geç kaldığım için bir pişmanlık duymuyor değilim.
Kitabın konusuna gelecek olursak adından da anlaşılacağı üzere satranç ve satranç ile uğraşan satranç ustaları. Bir tarafta satranç dışında hiçbir şey bilmeyen, diğer her şeye karşı kör, dilsiz, sağır olan satranç ustası Czentovic. Diğer tarafta hiçliğin, yalnızlığın ortasında tesadüfen satrançla tanışarak satranç zehirlenmesine yakalanan Dr. B.. İşte bu kitapta bu iki farklı kişiyi karşı karşıya getiren olaylar zincirine tanıklık edeceksiniz.
Kitapta yanlızlık, çaresizlik ve hiçlik konuları öylesine derin işlenmiş ki bayıldım. Yazar Hitler döneminin yarattığı baskıcı etkiyi, olayların kahramanlar üzerindeki psikolojik etkilerini mükemmel bir şekilde yansıtmış. Satranç şampiyonu Czentovic ilkelliğiyle “küçük bir Hitler” modeli çizerken, gerek Gestapo gözetiminde bir otel odasına kapatıldığında gerek Czentovic karşısında bile, aslında hep kendine karşı oynayan ve “siyah olan ben ve beyaz olan ben” olarak kişiliği ikiye bölünen Dr. B. de yok olmaya mahkum edilen bir dünyayı simgeliyor.
Yazarın sıradaşı bezetmelerle tekrar ve yinelemelerle sağladığı ahenk kitabın bir solukta okunmasını sağlıyor. Mutlaka okuyunuz pişman olmazsınız...
