Gece olunca çıkarım sokağa
Sokağın gündüzleri gizlenen ruhu
Ayak seslerimi tanır da iner meydana
Gece ürkütür insanları
Bu yüzden severiz
Ben ve sokaklar karanlığı
Karanlıkta çözülür tüm bu efsun
Ay denize meftun
Aşklarından doğma yakamoz
Gözden inen yağmurlarla süpürülür
Gönülde biriken toz
a mâk ı hafâ