Ya Rab! Yüreğime misafir ol.
Kalbimin sana ait odaları israf oluyor.
Kurtar kalbimi isgallerden.
Terk etmem gerekenler
Seni terk ettiriyor.
"Ya Rab...
Yüreğime misafir ol.
Kalbimin sana ait odaları israf oluyor
Kurtar kalbimi işgallerden."
Tüm yorgunluğuma şifa gibi...
"Ya Rab...
Yüreğime misafir ol. Kalbimin sana ait odaları israf oluyor Kurtar kalbimi işgallerden."
İnsan kendini ev sahibi olarak görmedikten sonra yüzlerce evin tapusunda ismi yazsa neye yarar?
Otelleri sevdim. Kiralık odaları. Terk edilmiş binaları. Tavanı yüksek evleri...
Ben misafir olmayı seçtim.
Sayfa 50Kitabı okudu
Ya Rab! Yüreğime misafir ol.
Kalbimin sana ait odaları israf oluyor.
Kurtar kalbimi isgallerden.
Terk etmem gerekenler
Seni terk ettiriyor.
Tabiî, herkes gibi benim de bir ailem vardı ve onların da değişik yerlerde değişik evleri oldu. Ama insan kendini ev sahibi olarak görmedikten sonra yüzlerce evin tapusunda ismi yazsa neye yarar? Otelleri sevdim. Kiralık odaları. Terk edilmiş binaları. Tavanı yüksek evleri... Ben misafir olmayı seçtim.
otelleri sevdim. kiralık odaları, terk edilmiş binaları. tavanı yüksek evleri. ben misafir olmayı seçtim.
Bize Her Şey Dünyayı Hatırlatıyor.
Hz. Âişe’nin, üzerinde kuş resmi bulunan bir perdesi vardı ve eve girenin ilk önce göreceği bir yere asılmıştı. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) bunu görünce,
“Âişe, şu perdenin yerini değiştir. Eve girer girmez onu görünce dünyayı hatırlıyorum," dedi.
Müslim 2107.
Evimize giriyoruz, bizi yaldızlı kocaman bir levha karşılıyor. Odaya geçiyoruz, Kisra sarayındaki koltuklara yarışır mobilyalar karşılıyor. Misafir odası, sarayların misafir odası gibi. Duvarlarda resimler, tablolar, şatafatlı perdeler, dokunulmazlığı olan gümüşlük, gümüşlük içinde pırlanta çakması züccaciyeler, havası o biçim halılar ve dünyayı dibine kadar hatırlatan bilumum eşyalar...
Oturma odası hakeza...
Çocuk odası, renk, uyum, düzen, ahenk, biçim, hayvan figürleri ile yine dibine kadar dünyayı hatırlatıyor. Yatak odaları, zaten şatafat yuvası...
Hazreti Resulullah, bir perdeyi gözümün önünden çekin, bana dünyayı hatırlatıyor dedi... Evimizde ahireti hatırlatan ne var? Duvarda asılı Kabe bile şatafatlı bir tablo içinde... Ya da Kabe tablosunun karşısında Paris resmi var. İkisi de dünyayı hatırlatıyor.
Namaz vaktini hatırlatan duvar takvimi var... O da günlerdir yaprakları kesilmemiş...
Murat Padak
"Otelleri sevdim. Kiralik odaları. Terk edilmiş binaları. Tavanı yüksek evleri. Ben misafir olmayı seçtim."
Sayfa 50 - Doğan Kitap
Tökezleme Taşları *
bir zaman sonra zımpara ve cila istiyor tarih
havaya karışıyor toz, senin adını hatırlamıyor
incelip epridiğini eksiğin gediğini fark etmiyor
Leviathan! seni
boğmak için seviyor denizini
biz günlerce tavana bakıp ölülerin adım sayıklıyoruz
süt sağıyor kadınlar körlerin gözlerine
ağaçsızız, yağmur toplamıyor burada gökyüzü
yürümek
Sayfa 28 - *Almancada Stolperstein denilen Tökezleme Taşı, II. Dünya Savaşı sırasında evlerinden alınıp toplama kamplarına götürülen insanların anısına Gunter Demnig tarafından gerçekleştirilmiş projenin adı. Her kaldırımda evlerinden çıkıp bir daha geri dönmemiş kiKitabı okudu
GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL
İki melek yeryüzünü insan kılığında dolaşmaya çıkmışlar. Akşam olmuş... Kentin en zengin semtinde lüks bir villanın kapısını Tanrı misafiri olarak çalmışlar... Ev sahipleri somurtarak buyur etmişler onları. Yemek falan teklif etmemişler. Sıcacık misafir odaları yerine, buz gibi ve nemli bodruma iki şilte atıp “Geceyi burada
Tabiî, herkes gibi benim de bir ailem vardı ve onların da değişik yerlerde değişik evleri oldu. Ama insan kendini ev sahibi olarak görmedikten sonra yüzlerce evin tapusunda ismi yazsa neye yarar? Otelleri sevdim. Kiralık odaları. Terk edilmiş binaları. Tavanı yüksek evleri... Ben misafir olmayı seçtim.
Kuveyt'te hâlâ görgülü olmanın ne kadar büyüleyici bir şey olduğunu gösterecek kadar boş vaktiniz vardır. Kırık dökük salaş bir kulübe şeklindeki dükkâna adımınızı atar atmaz "selam senin üzerine olsun" dersiniz. Dükkân sahibi ve orada sizi işitecek mesafede olan herkes, topluca selamların en güzeliyle karşılık verirler ve siz ayrılırken de "Fî emân Allah" [Allah'a emanet ol - t.s.n.] diyerek sizi ilahî koruma dilekleriyle uğurlarlar. Dükkânlar, ziyaret eden müşterilerin adeta bir misafir muamelesi gördüğü kabul odaları gibi hizmet verir. Işyerlerinde kahve içerek otururlar ve hurçları ve hançerleri incelemek için yanlarından hızla geçip giden, edepli davranış kurallarından bihaber kaba saba Batılılara şaşkınlıkla ama hoşgörülü bir neşe ile bakarlar.
Sayfa 145 - HeretikKitabı okudu
Ama insan kendini ev sahibi olarak görmedikten sonra yüzlerce evin tapusunda ismi yazsa neye yarar? Otelleri sevdim. Kiralık odaları. Terk edilmiş binaları. Tavanı yüksek evleri... Ben misafir olmayı seçtim.
