Pekâlâ...serinin sıkı takipçisi olmama rağmen maalesef aylar sonra bu kitabı okumaya yeni fırsat bulabildim. Açlık Oyunları serisinden bildiğimiz Başkan Snow karakterinin gençliğine, geçmişine doğru bir yolculuğa çıkıyoruz bu kitapta. Üçlemede Katniss'in gözünden okuduğumuz için Snow hakkında pek az şey biliyorduk doğal olarak. Bu sebeple 'Kuşların ve Yılanların Şarkısı' Coriolanus Snow'un özünü biraz olsun anlamamda çok yararlı oldu. En az diğer kitaplar kadar beğendim, kesinlikle sürükleyici ve başarılı bir kitaptı.
Açıkçası bu tür diktatör karakterler ve hikayeleri bana hep ilgi çekici gelmiştir. O yüzden kitap 600 küsür sayfa da olsa, ve kendi yoğunluğumdan ötürü bir haftada bitirsem de okumaktan çok keyif aldığımı söylemeliyim. Bir 600 sayfa daha olsa okurdum diyebilirim. Tabii yazarımızın kalemini de unutmamak lâzım. :) Ayrıca geleceğe dair yapılan bazı göndermeleri ve 'The Hanging Tree' şarkısının hikayesini görmek de çok hoştu.
Hikayenin sonu, özellikle Lucy Gray'in sonu biraz ucu açık bitti, devam kitabı gelir mi bilmiyorum ama gelse güzel olabilir, filmi için de ayrı sabırsızlanıyorum. :))
Bu arada, sanırım Coriolanus'a azıcık sempati duymuş olabilirim. Evet, son 100-150 sayfadan sonra bile. Gerçi en başından açık açık olmasa bile düşünceleriyle ne olacağını gösteriyordu bize. ;)
Ayrıca aşk denilen şeyi de sevmemişti. Onu aptallaştırmasından, savunmasız bırakmasından hoşlanmamıştı. Bir gün evlenmeye karar verirse kalbini çalamayacak birini seçecekti. Hatta nefret ettiği birini.
