Dimos‘a, senin için.
Hayalleriyle yaşlanıyor insan işte, kimisinde kendisinden bir parça buluyor, kimisine de kendince bir parça bırakıyor. O yüzden hayallerde yaşamak da bir nevi hakikate savaş açmak değil mi?
Sayfa 28Kitabı okudu
insanlar bilinmeyen yeni bir şeyin yapilabileceğine inanmayi ilk başta reddederler, sonra bunun yapilacağını ummaya başlarlar, daha sonra da yapilabildiğini görürler. Yapildiktan sonra da bütün dünya bunun neden yüzyillarca önce yapilmadigina şaşar.
Sayfa 259Kitabı okudu
10.
Neler geçirmiş, neler çekmiş, nelerden, nerelerden geçmiş, sana gelende dek — bütün bunları da öğrenmen gerek: nasıl olmuş da, o belirsiz günden bu yana, hep gelmiş, sana doğru: Nereden bilmiş, nasıl bilmiş — senin sen olduğunu; ve kendisinin kendisi —o; çagırdığın ve beklediğin, olduğunu?
Sayfa 32Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.
Sayfa 182Kitabı okudu
38.
Yaşamın en küçük şeyleri bile bakım ister:
ufak ayarlamalar, düzenlemeler, onarımlar...
Ya büyük şeyleri?
— Yaşamın ‘büyük’ şeyleri yoktur ki;
yaşamın herşeyi küçüktür, ufacıktır, ayrıntıdır.
Sayfa 71Kitabı okudu
Şimdi şiir, bence senin yüzündür,
Şimdi benim tahtım senin dizindir,
Sevgilim, saadet ikimizindir,
Göklerden gelen bir yadigâr gibidir.
Sayfa 80Kitabı okudu
Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, Kelime ile birlikte yaşandı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu.
Sayfa 151Kitabı okudu
