Mücahit Demir
@mucahitdemir
Sinen ah! beni seninle çoğaltan toprağın
Öğrenci
Ankara
2000
19 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
O bizim gibi değil. Hiç avunmaya kalkışmıyor. Avunmaktan nefret ediyor. Acısını çekecek çünkü, kendine güveniyor. Acı çekmekten başka çaresi yok
Sayfa 228Kitabı okudu
Eğer zaman tanırsan, insanlar, her şeylerini anlatırlar sana, yüklerinden kurtulurlar.
Sayfa 128 - AffanKitabı okudu
İdeoloji, sanat, politika, insanın yerine geçen her şey, insanı öldürüyor. Oysa insanlık adına ideoloji, insanlık adına sanat, insanlık adına politika yapılıyor. Ama sonra hepsi Frankeştayn gibi yaratıcısının iradesine boyun eğmekten vazgeçip, insanı yok etmeye başlıyor.
Sayfa 101 - Suat EnginKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yeryüzündeki hiçbir varlık ötekine benzemez. Bir yaprak bile ötekine benzemez. Tanrı öyle olsun istemiştir. Ama insanı, kendi kendini denetleyecek, kısacası biraz da kendi kendini yaratacak biçimde dünyaya getirmiştir. Yeryüzünde büyük insanlar var: Peygamberler, başkomutanlar, vatan kurtaranlar, insanlığa hizmet eden bilim adamları... Küçük insanlar da var: Fener bekçisi Affan gibi. Ama hepsi yataklarını kazarlarken, amaçlarına ulaşırlarken aynı emeği harcarlar. Tıpkı büyük ırmaklarla küçük çayırlar gibi. Hepsi de sonunda denize ulaşırlar. Yollarında ilerlerken kimi zaman taşıp çevrelerine felaket getirirler. Ama tarlaların sulanmasına, barajların yapılmasına da yararlar. Büyük ırmakların hem yararları hem zararları büyüktür. Küçük bir dere, kendincedir. Zararı yoktur. O da işe yarar. Ne var ki büyüğü de küçüğü de sonunda büyük denize karışırlar, denizle bir olurlar. İnsanlar da öyledir. Yürüdükleri yolda kimi zaman hırçın, kahredici olurlar, kimi zaman yararlı. Sonunda varacakları yere varırlar, büyük denize, Tanrıya ulaşırlar.
Sayfa 78 - AffanKitabı okudu
Tabii koyun gibi güdülmekten hoşlananlar da vardır. Çoban sopasını kaldırdı mı yola düzülürsün, çoban dur der, durur, çayıra yayılırsın. O, seni suya götürmezse, susuzluktan ölürsün. Sonra günü gelir, sesini çıkarmadan bıçağın altına uzanırsın
Sayfa 78 - AffanKitabı okudu