Her sabah dışarı çıkıyorum şafakla birlikte çünkü ruhumu bu şekilde korumak istiyorum, şafağın tazeliğiyle, her şeyi ilk haliyle, geceden sıyrılmış ham şekliyle ve güneş onların nemini emmeden, kurutmadan önce görmek istiyorum.
Deliriyordum, büyüklük hezeyanına kapılmıştım, fakat neşeli, zinde ve hatta mutluydum, ilginç ve orijinal biriydim. Şimdi daha makulüm ve daha sağlıklıyım, fakat herkes gibiyim: Vasatım, sıkıcı geliyor yaşamak...