Nazife
@muhayyelhanim
Bir nakkaşın nakışı işleyişindeki inceliğiyle ilmek ilmek işle ömrüne her güzelliği.
221 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Kal-u Bela
Hep beraber bela derler, evet derler: lakin kimisi sözünü unutur zira insanın yaradılışı, mayası unutma üzerinde bina edilmiş gibidir. İnsan kendine iyilik edeni de kötülük edeni de çabucak unutur.Dünya yolculuğu annenin karnındaki tatlı yolculukla başlar.. Bu unutuş nimetin sahibine kadar varir veya bu unutuş nimetin sahibini unutmakla başlar. Bambaşka bir aleme gelecek günahsız, tertemiz yavru anne karnında iken, bu unutuş anne şefkatinin tadını almakla başlar, sonra dünyaya gelir. Yeryüzüne Allah insan suretinde bir melek göndermiştir. Çocuk, o şefkate öyle bağlanır ki, her gün asıl bağından kopar biraz biraz. Dünyaya ayak uydurmuş, yemek olmayınca ağlayan, tuvaleti gelince sıkışıp tutamayan, bir ufacık ağrıya, sızıya dayanamayan bir acziyete doğru evrilir. Kopus devam eder, günahsızdır, şuursuzdur bir bakıma bu yüzden muaftır. Düşünemez, tek derdi bu aleme alışmak, kim ne yapıyorsa ne öğretiyorsa o bilgiyle davranmaktır.
Sayfa 135 - Nesi
"Çünkü umudumu kaybedersem,
hayatı taşıyacak gücüm hiç kalmayacak."
"Elveda diyecek kadar cesursan" diyor Paulo Coelho "Hayat seni yeni bir merhaba ile ödüllendirir."
Okur Takip Önerileri
“İfade edemediğim bir eksiklik hissi var içimde, sanki her şey başka türlü olabilirdi.”
Oğuz Atay
Bazen bir ayet sarar tüm yaramızı...
"Göğsünün daraldığını biliyoruz."
Hicr, 97 ✨
Nazife tekrar paylaştı.
Beklemek umudu azaltıyordu. Umut beklememekteydi aslında. İnsan ne kadar koşarsa o kadar geç kalıyordu her şeye…
Sayfa 72
Zamanın götürdüklerinden haberdarsın, getireceklerinden değil.
Nazife tekrar paylaştı.
İçimizde şeytan var... Can kırıkları var. Nefret var, yalanlar var... Bir yanımız bizi çoktan terk etmiş, kaçıyor... Melankoli ve hüsran var... Keşke bazı geceler hiç sabah olmasa.
Dinlerse anlar , anlarsa ölmekten vazgeçerdi
Sayfa 95
