Neden hep başkalarından bahsediyorsun? Neden hep başkaları için kendini yıpratıyor, üzüyor ve önemsemiyorsun? Bırak, herkes kendi derdini, acısını, sorumluluğunu yüklensin. Sen kaldırabildiysen, herkes kendini kaldırabilir, bilmelisin.
"Sonra gülüşün yağıyor hatrıma.. Hainlik
ediyor kalbim, yine sırt çeviriyor aklıma."
Havalar soğuduğu zaman, kendine gölge veren ağaçları herkes unutur.
Bu gece de sana kaldırdım sevdayı, şerefine vurdum acıyı.
Bu dünyada bir insanın en büyük yükü vicdanıdır.
"... Özür dilerim, âşık olurken senden izin istemeyi unutmuşum ama yine de seni sevdiğime pişman değilim."
Sayfa 172
