Doğum acıdır, yaşlılık acıdır, hastalık acıdır, ölüm acıdır, sevilmeyenle birleşmek acıdır, sevilenden ayrı kalmak acıdır, istediğini elde edememek acıdır, kısacası; dünyevi olana dört elle sarılmak acıdır.
Budizmde, ne tanrı ne de vahyedilmiş bir kitabın yeri vardır. Ahlak, eylemin iyi veya kötü olması üzerine temellenmiştir. Tanrıya inananlar ahlakı tanrının ifadesine tabii kılarlar, tanrının buyurduğu şeyler iyi, yasakladığı şeyler ise kötüdür. Budizm, burada farklıdır; "çokluğun iyiliği, çokluğun mutluluğunu" iyi ve kötünün ölçütü kabul eder.
Doğum acıdır,
Yaşlılık acıdır,
Hastalık acıdır,
Ölüm acıdır,
Sevilmeyenle birleşmek acıdır,
Sevilenden ayrı kalmak acıdır,
İstediğini elde edememek acıdır,
Kısası (dünyevi olana) dört elle sarılmak acıdır.