Aşk, ilme benzer. Işığı nerede görürse oraya gider. Işığa ulaşmak isteyenler, aşıklar, onun peşinden koşar. Aşkın gözü kör olduğu gibi ilmin de gönlü delidir.
Atina uyuşuk bir at, bense onu uyandırıp canlandırmaya çalışan bir at sineği. Görünen o ki Atina uyanmak ve canlanmak istemiyor. Bunun için de kolay yolu seçtiler: Beni yok etmek.
Sokrates
Her kişinin yaratılırken iyi yaratıldığını, kimsenin bile bile kötü olmadığını, her kötülüğün bilgi sanılan bir bilgisizlikten ileri geldiğini savunuyordum, çünkü insan doğruyu bilse doğru olarak gördüğü yanlışı yapmayacaktı. Doğruyu bilen doğru davranır diyor, doğru bilginin doğru eylemi gerçekleştireceğine inanıyordum.
Çünkü aşk gece ve gündüz gibidir. Sevgili olmadan geçen zaman, karanlığıyla ruhu boğar ama sevgili geldiğinde, yanında aydınlığı da getirir...
Kin insanın en büyük düşmanıdır ve yanında öfkeyi de taşır. Öfkesini ya da kinini kontrol edemeyenin ise düşmanıyla sevaşmasına gerek kalmaz. İçin için kendisini yiyip bitirir. Hatalarını görmesine, hataları karşısında mantıklı tedbirler almasına mani olur.
Düşman yılan gibidir; hangi delikten başını çıkaracağını bilemezsin. Yılanın özelliğini bildikten sonra delik başlarında da beklemeye gerek yoktur.
"Sen devlet yönetmenin sadece mimari ve şiir sanatı olduğunu mu sanıyorsun? İyi bir yöneticinin savaş sanatını da öğrenmesi gerekir! Bunun da sarayda oturarak, açık havada birkaç antrenman yaparak öğrenileceğini sanıyorsan yanılıyorsun."
Ser yoksa yarin manası olur mu? Yari mutlu kılmak için sere sahip çıkmak gerek.
Onu kardeşi gibi severdi. Aslını sorarsanız kardeşi gibi sevmezdi. Çünkü kardeşler, tahtın ortağı, ömrün düşmanımdır. Ne kadar erkek kardeş varsa hepsi ileride birer düşman olacaklardı. Bu nerenle onu arkadaşı gibi severdi.
Aşkın gücü, aşık olunan kişinin uzakta olmasından mı kaynaklanıyor? Aşkın elemi, kavuşmanın sevincinden daha mı ağır geliyor?
Gücünü ilahi güçten alan aşklar için boğulma söz konusu olamaz!
"Aşıklar yeryüzünde kavuşamaz!" çünkü kavuşmak, zamanı aşmakla mümkündür.
Aşkın güzellikleri her kulun hoşuna giderdi de zorlukları kaldırmak hen aşığın işi değildi; acılara katlanmak kalp isterdi.
Aşk ki sonunda yolunu ALLAH'a çevirir insanın..
