“Felsefe aslında sıla hasretidir; her yerde evde olma dürtüsü.” 
Novalis
Aradan tam bir yıl geçer ve adam ayının yanına varır. Ayının iyileştiğini görünce hayli sevinen adam, hayvanın başını yoklar ve heyecanla bağırır: "İyileşmiş, iyileşmiş!"
Ayı, adamın sevincini yarıda keserek:
"Başım iyileşmesine iyileşti ama," der, "sözlerinin açtığı yara hala kanıyor."
Sayfa 95
Okur Takip Önerileri
İman, aşk, terk ve dert. İnsanın haram da olsa aşık olması, kalbinde aşktan eser olmaması kadar kötü değildir... Allah hikmetini onun derdini çekmeden ayan etmez... Aşktan haber verin bana... Nerede aşkınız? Gökler, yer ve ikisi arasındakilerin hepsi aşkın yanında hafif kalır... Kalbin de kurbanı vardır, unutmayın.
Sayfa 66
Gözyaşların karşılığında sana şunları veriyorum: Gözyaşlarını silmenin en iyi yolu, bir gözyaşı nehrine atlamaktır. Dünyanın pamuk ipliğine dizilmiş mücevherlerindir gözyaşların.
Sayfa 336
"Bir ansiklopedide baktım, ateist kelimesinin kaynağı Yunanca athos imiş. O kelime de Tanrı'ya inanmayan kişiyi değil, tanrılar tarafından terk edilen yalnız kişiyi anlatıyormuş. Bu da insanın burada hiçbir zaman ateist olamayacağını gösterir. Çünkü Allah bizi burada istesek bile terk etmez. Ateist olması için kişinin önce Batılı olması gerekir."
"Ben hem Batılı olup hem de inanabilmek isterdim," dedi Ka.
Sayfa 134
"Gözlerinden: Senin kadar mutsuz bakan birini görmedim hiç... Şimdi ben de hiç mutlu değilim: ama gencim ben. Mutsuzluk bana güç veriyor. Bu yaşta mutsuz olmayı, mutlu olmaya tercih ederim. Kars'ta ancak aptallar ve kötüler mutlu olabilir. Ama senin yaşına geldiğimde sarılacak bir mutluluğum olsun isterim."
"Mutsuzluğum beni hayata karşı koruyor," dedi Ka. "Benim için dertlenme."
Sayfa 128
"Seni kırmak istemem ama seninkisi Batı romanlarından çıkma bir Allah sevgisi," dedi Lacivert. "Burada Allah'a bir Avrupalı gibi inanırsan gülünç olursun. O zaman inandığına da inanamaz insan. Bu ülkeye ait değilsin, sanki Türk değilsin. Önce herkes gibi olmayı dene, sonra inanırsın Allah'a."
Sayfa 300
Ka'nın Frankfurt'ta hayatının son sekiz yılını geçirdiği daireye Kars'a gelişinden dört yıl, ölümünden kırk iki gün sonra gittim. Şubat ayında karlı, yağmurlu, rüzgârlı bir gündü. Sabah İstanbul'dan uçakla gittiğim Frankfurt, Ka'nın bana on altı yıldır yolladığı kartpostallarda göründüğünden de tatsız bir şehirdi.
Sayfa 230