Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Mustafa
Mustafa
@musti307
Edebiyat Öğretmeni
Lisans
Denizli
1977 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Steinbeck'i her okuyuşumda sınıf kinim doruklara çıkar; bu da aynı etkiyi yarattı. Akıcı, gerçekçi bir roman. Kitapta mevsimlik tarım işçilerinin grevi anlatılıyor. Diğer kitaplarında yaptığı gibi sonunda gözlerini dolduruyor kitap insanın fakat Gazap Üzümleri romanındaki kadar başarılı değil o konuda. Bir emekçinin sermayeye neden karşı olması gerektiğini, neden sürekli mücadele etmesi gerektiğini anlatması bakımından önemli bir kitap.
Doğu Almanya devlet başkanı Honecker bu notları ölümünden kısa bir süre önce atıldığı hapishanede yazıyor. Genel olarak Sosyalist ülkelerin özelde ise Doğu Almanya'nın son yıllarını değerlendiriyor bu yapıtında. Gorbaçov dönemi politikalarına yönelik eleştiriler yapıyor, Doğu Almanya'nın SSCB tarafından yalnız bırakıldığından dem vuruyor. Bunların yanında Sovyetlerin dağılması konusunda çoğu yerde bulunamayacak bilgiler mevcut kitapta, emperyalizmin Sosyalist ülkelerin kuyusunu nasıl kazdığını, propagandalarını anlatıyor. Maksadın Doğu Almanya'da devletin elinde bulunan işletmeleri, toprakları sermayeye peşkeş çekmek olduğunu, bunu da yatırım yapıyoruz adı altında iyileştirmeye çalıştıklarını belirtiyor. Burada bana önemli gelen detay şuydu:Özellikle Doğu Almanya ile ilgili belgesellerde hep terk edilmiş fabrikalar vs gösterilir,bunu hep merak etmişimdir, sermaye neden bunları değerlendirmemiş; terk edilmeye bırakmış diye. Kitap bunun cevabını sermayenin rekabet istememesine bağlıyor, taşları yerine oturtan bir kitap o açıdan bakıldığında. Sovyetler'in dağılışına farklı bir pencereden bakmak isteyenler için güzel bir kitap.
Yazar son satırları ise:" Ya kapitalizm insanlığı uçuruma sürükleyecektir ya da insanlık kapitalizmin üstesinden gelecektir. İkincisi daha muhtemel ve gerçekçidir;çünkü halklar yaşamak istiyorlar. Bütün güçlüklere ve tehlikelere rağmen, şu andaki karanlık duruma rağmen umutluyum ve öyle de kalacağım:Gelecek Sosyalizmindir.
Şairin duygularının herhangi bir derinliği yok, basit duyguları, basit sözlerle ama ahenkli bir şekilde şiire aktarmış. Tek espirisi de ahenk zaten, kitaptaki tüm şiirler hep aynı tonda söylenen bir şarkı izlenimi uyandırıyor insanda. Şiirlerin hiçbirinin birbirine üstünlüğü olduğu söylenemez, hepsi bir makineden çıkmış gibi, aynı kalite. Ama hiçbir şiiri de vasatın altına düşmemiş, çok güzel şiiri de yok ; çok kötü şiiri de yok anlayacağınız.
Kısacası Ümit Yaşar'ı derinliliği olan bir şair olarak görmüyordum zaten, tek becerisi şiirde sağladığı ahenk, anlam arayanlar için iyi bir tercih olmaz.
Okur Takip Önerileri
Yazarın daha önce Çürümenin Kitabı adlı eserini de okudum ama bu kitabı ondan daha farklı, daha güzel ve aforizmalar şeklinde kaleme alınmış.
Kitaba gelirsek Cioran bu kitabında dilin ve anlatımın bütün imkanlarını zorlayarak; her şeyin boş ve anlamsız olduğunu zorla kazıyor insanın bilincine. Karamsarlık, hiçlik arzusu falan değil bu adamın yazdığı, bambaşka bir şey. Bir talihsizlikten bahsediyor ve bu talihsizliğin adı da "Doğmuş olmak". Yazarın dil kullanımı o kadar etkili ki yazar gibi düşünmek, kitabın içine girmek için kendinizi zorlamıyorsunuz, bile. Her satırında onun talihsizliğini siz de yaşıyorsunuz. En karamsar yazar dediğiniz yazar Cioran değilse kesinlikle tavsiye edilir.
Şiir kitaplarını normalde bir günde bitiremem ama 200'ün üzerinde sayfasına rağmen bir günde bitti. Şiirlerin insanı kendine çeken bir yapısı var. Alışılmamış bağdaştırmalar çok fazla ve oldukça ustaca. Vıcık vıcık aşk şiirleri yok içinde, iyi ki de yok. Şairin hayat ile hesaplaşmaları, kararsızlıkları var. Şairi zaten okuyordum, bana göre sağın en iyi şairi denebilir Necip Fazıl'dan sonra(Son dönem için söylüyorum) . Ama sağ cenahta değerini bulamamış bir isim, belki soldan devşirme bir şair olduğu içindir, bilemem. Mesela Cahit Zarifoğlu'ndan birkaç gömlek üst bir şair olmasına rağmen sağda onun kadar ilgi görmediğini düşünüyorum.
Kitap bir distopya örneği. İlk örneklerinden olmasına rağmen okuduğum diğer distopya romanlar ile yarışır. 1908'de yayımlanmış bir kitap. O dönemin vahşi kapitalizmini görmüş bir yazar olan Jack London'un orta sınıf ile ilgili bazı öngörüleri tutmuş bence.
Kitapta en çok dikkatimi çeken yer 1908 yılında yayımlanan bu romanda Jack London'un Türk toplumunu çokeşliliğin yasal olduğunu düşünmesi oldu.
Dil ve üslup özelliklerine bakıldığında ise oldukça akıcı bir dili olduğu söylenebilir. Sınıf mücadelesi ile ilgili başarılı bir distopya.
Kitabın ilk sayfalarında Maksim Gorki'nin diğer toplumcu gerçekçilerden çok farklı bir yerde olduğunu düşünmüştüm. İlerledikçe değişti bu düşüncem ve diğerleri ile aynı olduğu hissine kapıldım.
Roman, okuduğum diğer Rus yazarların romanlarından üslup olarak oldukça farklı. Özellikle Gorki'nin betimlemeleri ve sıradışı benzetmeleri oldukça etkili. Yazarın akıcı üslubu da eklenince güzel bir roman çıkmış ortaya.
Neyden bahsettiğine gelecek olursak, genel itibarı ile Bolşevik İhtilali öncesinde işçi sınıfının kötü durumundan ve canını dişine takarak yaptığı mücadeleden bahsediyor. Ana'nın oğlu Pavel fabrikada çalışırken devrimciler ile tanışıyor ve onların arasında yükseliyor. 1 Mayıs kutlamalarında Pavel hapse atılınca yaşlı annesi Ana gençlerle beraber oğlunun bıraktığı yerden devam ediyor özgürlük mücadelesine yadırganmasına rağmen.
Genel itibarı ile kaliteli bir roman. Görüşünüz ne olursa olsun okuduğunuza pişman olmazsınız
Genel itibarı ile Suskunlar kitabı kadar başarılı olmasa da yazar kendine has dili ile okuyucuyu kitaba çekiyor. Dil ustalığını kimi yerlerde öyle hissettiriyor ki; sanki başka bir çağda yaşamış birinden hikayeler dinliyorsunuz. Tarihi olaylara ve batıl inançlara da mizahi bir pencereden bakıyor ve bunu hoş bir üslupla anlatıp hafif bir tebessüm ettiriyor insana.
Genel olarak güzel bir kitap. Yazarın kitaplarını daha önce okumuş olanlar bilir zaten ne kadar özgün bir üslubunun olduğunu. Okumayanlar içinse mutlaka okunması gereken bir yazar olduğunu söyleyebilirim.
Akıcı, kıvrak dili ile okuyucu yormayan bir kitap. Olay örgüsü de oldukça sürükleyici. Beş yaşında, büyümüş de küçülmüş bir çocuğun içine düştüğü olaylar çocuğun ağzından oldukça eğlenceli bir şekilde aktarılmış okuyucuya. Yeni başlayanların ya da eğlenceli bir şeyler okumak isteyenlerin okuyabileceği bir hikaye.
Şiirin egemen olduğu bir ütopyayı anlatan bir roman. Eserde geçmiş ve şimdiki zaman arasındaki geçişler okuyucuya belli bir yere kadar yansıtılmıyor,yani belli bir yere kadar geçmişten mi yoksa şimdiki zamandan mı bahsedildiğini anlamıyorsunuz.
Bunun dışında kahramanların maceraları ayrı ayrı anlatılıyor ama kitabın sonlarına doğru kahramanların neredeyse hepsinin yolları kesişiyor.
Olay örgüsü bakımından bakılacak olursa bence sağlam bir olay örgüsü var ve kitabın sonunda okuyucuyu şaşırtan bir roman. Bu şaşırma ne kadar içinizde bir burukluk bıraksa da.
“Şiire oldukça fazla önem verilen bir dünya acaba nasıl olurdu?” diye düşünen şair ruhlu insanların kesinlikle okuması gereken bir kitap :)
Kitap savaş yüzünden ülkelerinden ayrılan ve çeyrek yüzyıl sonra bir arkadaşlarının ölümüyle ülkelerine geri dönen insanların hikayesini anlatıyor. Ülkedeki iç savaştan sonra her biri dünyanın bir tarafına savrulan bu insanlar gençliklerinin en güzel zamanlarını beraber geçirdikleri arkadaşları ile buluşmak için bir araya geliyorlar.
Romanın kahramanı Adam’ın Lübnan’da geçirdiği on altı gün geçmişle hesaplaşma şeklinde geçiyor. Yazar Adam’ın bu on altı günde tuttuğu notları ve Lübnan’dan ayrıldıktan sonra arkadaşlarıyla mektuplaşmalarını da romanın çeşitli yerlerinde sunuyor. Ama daha çok Adam’ın on altı gün hakkındaki yazdıklarından oluşmuş bir roman denebilir.
Bu açıdan bakıldığında roman Adam’ın diğer arkadaşları ile ilişkileri çerçevesinde şekillenmiş denebilir. Adam ise doğup büyüdüğü topraklara, yani doğuya çeyrek asır sonra tekrar döndüğünde duygularını şöyle dile getiriyor: “ Geldim, gördüm, hayal kırıklığına uğradım.”
Yoğunluktan dolayı birkaç gün okumaya ara vermek zorunda kaldım fakat hiç uzaklaşmamış gibi okuyup bitirdim romanı. Hikaye sonunu merak ettiriyor. Ayrıca kahramanların belli konulardaki tespitleri ve düşünceleri oldukça etkileyici.
