oblomov'un en cok korktugu, kara gozlu, soluk ve mahzun yuzlu kizlardi. insana "heyecanli gunler ve ihtirasli geceler" dusunduren bu mesum guzellerin bir halleri bir hallerine uymaz, dostlarina hep iclerini dokmek, bir şeyler anlatmak isterler, anlatirken de birden gozleri yas dolar, kollarını boynunuza dolayi kâh gozlerinizin icine kâh goklere bakar, yaşamlarının lanetlendiginden bahseder, bazen de dusup bayilirlardi. boyle kizlardan muthus cekinirdi Ilya Ilyic'in temuz ve bakir kalam ruhi belki de daha derin , daha özlü bir aski bekliyordu; fakat zamanlar artik bur sey beklemez olmustu.
Sayfa 71Kitabı okuyor
"-Gel Gelelim, Beter Bize kısmetmiş, Ölüm Böyle altı okka Koymaz Adama, Susmak ve Beklemek, Müthüş, Genciz Namlu Gibi, Ve Çatal yürek, Barış Bayrama Hasret, Uykular, Derin, kaygısız, Rahat, "-otuz iki dişimizle Gülmeğe..
"-Doyasıya sevişmeğe.. yemeğe... Kaç yol... Ağlamaklı Olmuşum Geceleri.... "-Asıl bizim Aramızda Güzeldir Hasret... "-Ve Asıl biz biliriz kederi........🍂🖇️
.
Havalı fişek - müthüş
Hayatta insana destek olan tek şey, diğer herkesin müthiş düşük bir seviyede bulunduğunu bilmektir.
"Müthuş kültürlü olmalılar, hayatları kitap okumakla geçiyor."
Sayfa 43Kitabı okudu
Biraz daha ari viz viz vizi dinlersem dunyaya ari olarak gelmenin bebek bakmaktan cok daha müthuş bisey oldugunu dusunucem