Ankara
Bugün hayatımın en mutlu anlarından ve farkındalıklı günlerinden biriydi.. Çok anlamlı olduğunu düşündüğüm ve benim kendi heyecanımı bastırabildiğimi düşündüğüm anlarından biriydi Elimde detaylıca altları çizilmiş hayallerle süslenmiş dizeleri olan Kürk Mantolu Madonna kitabı vardı.. Ankara Kızılay da herkes koşuşturma bir dert bir tasa havası
Bil ki,mutlu son diye bişey yoktur.Çünkü bir şeyde son varsa orada mutluluk yoktur.
-Fyodor Dostoyevski
Zavallı insanoğlu!
Mutluluk diye bişey yok...!
( Tüm mutluluklar ahirette saklı )
Bir de sabah uyandığında sevgiliden gelen uzun mesajın verdiği mutluluk diye bişey var. Varmış yani ben bilmiyorum da öyle duydum.
İzmir & Bisikletim
Nerede o günler. İnsanı bulunduğu ortamdan ve atmosferden alıp uzaklaştırarak, içsel yolculuğa götüren şu şiiri dinleyerek okumaya başlayabilirsiniz. Ya da siz bilirsiniz.
youtu.be/94gahPBPIqk
Ömrümün altın çağı çocukluk yıllarımın olduğu zamanlardı. Çok güzel bir çocukluk geçirdiğim söylenebilir.
Sabahları uyandığımda o bilindik
Genç Semih'in Arayışları (öykü, lütfen okur musunuz :)
Anne baba yeter artık!
Benim üzerime çok geliyorsunuz, bunaltıyorsunuz beni. Ben özgür olmak istiyorum. Bende gezip dolaşmak, eğlenmek istiyorum. Arkadaşlarımın yaptığı gibi bende gece geç saatte eve gelmek istiyorum. Benimle neden bu kadar çok uğraşıyorsunuz? Ben size ne kötülük yaptım? Hem eğlenmek gezmek suç mu? Kitap okumak, ders çalışmak