Her şeye alışıyorsun. Basit şeylere, okuduklarına, sarılmaya, gökyüzüne bakmaya...
"O çocuksu günler eskide kaldı,
O çiçek kokuları, o hayaller, o saflık...
Geride kaldı."
Ve insan bir gün anlar ki; çok sevdiği her şey uçup gider...
Sayfa 25Kitabı okudu
ben sana aşık olduğumu ölsem söyleyemem..
Utangaç bir kalbi taşırım sabahtan geceye.
Sayfa 100Kitabı okudu
Öyle anılara ev sahipliği yapıyorsun ki, hafızan bile işlevini bırakıp seni terkediyor...
O çocuksu günler eskide kaldı ,
O çiçek kokuları , o hayaller , o saflık .
Geride kaldı ...
Dengesizliğin anatomisini çizdim ruhuma.
Acı zamanla geçer, acı çekmiş olmak geçmez hatırlanan kısım ikinci kısımdır.
Tahammül seviyem.
"Eğri ve yamuk yırttığımız kağıtlara hiç tahammül edemedik,her zaman kusursuz kağıt yırtmaya çalıştık.Kaldı ki sırf bu yüzden defterimiz hep erken bitti.Annem 'oğlum yiyor musun bu defterleri?' dediğinde hiç gerçeği söyleyemedim.Yine bundandır ki eğri ve yamuk insanlara hiç tahammül edemedik.Netliğin ve biçimin,doğrunun en beyazında yer almak istedik.Onları sayfa dışında bıraktık.Yeni gelen harflere ve cümlelere temiz bir alan bıraktık."
"Dengesizliğin anatomisini çizdim ruhuma."