Ben, bilmediğim yerde bilmediğim hayatı olan, hiç görmediğim annemin yanına gelmek için gösterdiğim cesareti, çok iyi bildiğim babamın yanına dönmek için gösterememiştim...
Herkes annesinin kekini, reçelini, sarılıp öpmesini tebessümle hatırlarken, ne gözlerimi dolduran bir anın ne de sana kinlenecek bir davranışın oldu hatıralarımda...
Bana insanların her zaman doğru konuşmaları gerektiğini söyleyen herkes yalancı olmuştu.
Sayfa 26Kitabı okudu
İnsan ilkbaharda ölmek ister mi! Toprağı yırtıp çıkan bu yeşillikten, kuştan, kelebekten utanır
Sayfa 12Kitabı okudu
Ölülerin canlı kaldığı bu listeye annesinin de girmiş olmasına çok sevinmişti.
Ekmek için bakkala göndermeye kıyamadığım Ali'm, bu vesileyle de olsa babasının isteğini yerine getirmekten heyecan, bense onun boş şişelerini atmaktan utanç duyardım.
Karagöz olarak sahneye çıktığımda, Hacivat ile ilk atışmamıza başlamadan düzgün takamadığım bıyığımın düşmesi, herkesi güldürmüştü. Salonda annem olsaydı belki ben de gülerdim…
Sayfa 27 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Bana insanların her zaman doğru konuşmaları gerektiğini söyleyen evdeki herkes yalancı olmuştu.
Sayfa 26 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Kendi büyük kanepelerinde otururken yere değmeyen ayaklarının, buradaki eski usul koltuktan halıya basabilmesi güven vermişti kıza.
Sayfa 19 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Ahh babaanneciğim, annemde az ağlamadın “Benim sıramdı,” diye, şimdi beni duysan… Ama sahip çık sen de sırana bu sefer de sekip bana geldi.
Sayfa 15 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Çok mu sert kapadım doktorun kapısını. Öleceğimi kibarca duymak için mi bu kadar para verdim adama.
Sayfa 13 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Eriklerin en dolu olduğu dala asmış kendini, bari dökülüp ziyan olmasalar. Biliyor en sevdiğim meyve olduğunu, çocukluğumun bu ağacın tepesinde geçtiğini; biliyor her şeyi bildiği gibi. Ona kolay geliyor anason soluduğu odasında bir sarhoş olmak.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Kanepenin üzerinde ayaklarımı kıvırmış, sigara içiyorum. Dingin havaya rağmen erik ağacının dalları sallanıyor. Turgut’un kolları, rahat vermiyor dallara. Yine ağaca asmış kendini. Cılız vücudu sağa sola savruluyor.
Sayfa 9 - Şule YayınlarıKitabı okudu