Çok mu sert kapadım doktorun kapısını. Öleceğimi kibarca duymak için mi bu kadar para verdim adama.
Sayfa 13 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Eriklerin en dolu olduğu dala asmış kendini, bari dökülüp ziyan olmasalar. Biliyor en sevdiğim meyve olduğunu, çocukluğumun bu ağacın tepesinde geçtiğini; biliyor her şeyi bildiği gibi. Ona kolay geliyor anason soluduğu odasında bir sarhoş olmak.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Kanepenin üzerinde ayaklarımı kıvırmış, sigara içiyorum. Dingin havaya rağmen erik ağacının dalları sallanıyor. Turgut’un kolları, rahat vermiyor dallara. Yine ağaca asmış kendini. Cılız vücudu sağa sola savruluyor.
Sayfa 9 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Son kez sahneye çıkıp şarkı söyleyecektik. Şarkımız bitince annelerimize atmak için öğretmenimiz hepimize birer kırmızı gül verdi. Herkes söylerken sadece ağzımı oynatıyor, kapıdan gözümü ayırmıyordum. Arkadaşlarımın gülleri havada yarışırken, ben gülümü yavaşça cebime saklamaya çalıştım. Sapı uzundu, elimle kıvırırken dikenleri parmağımı kanattı. Kucaklarına gül düşen annelerin yüzlerinde tebessüm, gözlerinde yaş vardı. Annemin gülümseyerek ağladığını hiç görmemiştim.
Sayfa 27 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Elleriyle ağlıyordu kadın,utandım.
Sayfa 84 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Küçücük çocuğa büyük insan gibi davranıp her şeyi detaylı anlatmaktan, dört yaşındaki oğlumun ruhuna büyük bir adam kaçtı sonunda.
Sayfa 92 - Şule YayınlarıKitabı okudu
İlkbaharda canlanan doğaya bakıyorum, Turgut kafasını kaldırıp, bir üst daldaki yaprağa ulaşmak için kan ter içinde kalan tırtılı görse...Vazgeçer miydi ölüme dokunmaktan.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Kanepenin üzerinde ayaklarımı kıvırmış, sigara içiyorum. Dingin havaya rağmen erik ağacının dalları sallanıyor. Turgut'un kolları, rahat vermiyor dallara. Yine ağaca asmış kendini.
Sayfa 9 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Göz bebeklerine sığdığım kadar gördü beni, ben ona gözüm gibi baktığım halde.
Sayfa 10 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Tek bir poz gibiydi hayatın.
Sayfa 104 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Öylesine yaşaman, öyle derin izler bıraktı ki bende.
Sayfa 105 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Son günlerde kafam annemin giysileri gibi bana büyük gelen düşüncelerle doluydu....Aniden eve gelen misafirler görmesin diye özensizce toplanıp bir köşeye sıkıştırılan sofra bezi gibi, içim kırıntılarla dolu Ayşeler'in evine tıkıştırıldım. Ayşe'nin kör ninesi beni televizyon seyretmek için yanına çağırdı. O, filmi kulaklarıyla izlerken; ben gördüğümü duymuyor, duyduğumu görmüyordum; aklım evde, babamdaydı. Kör nine film bitince oyuncuların tiplerini önce onun, sonra benim anlatacağım bir oyun başlattı. Tasvirleri öyle sahiciydi ki benim gördüklerim mi onun söyledikleri miydi gerçek! Şaşırmıştım. "Ama sen körsün," deyiverdim. "Sen de gördüğünden emin değilsin, her şeye görmek istediğin gibi bakabilirsin," dedi minnoşu sever gibi kafamı ve boynumu okşayarak.
Sayfa 44 - Annemin Düğünü öyküsündenKitabı okudu
Eskiden konuşmaya kalktığımda hep kavga çıkarırdı-onunla kavga etmeyi özledim-. Şimdiyse kendini öldürmeye kalkıyor. Bunu, benim gözüme soka soka yapıyor. O kadar ölmek istiyorsa neden kendini bir arabanın altına almıyor ya da ne bileyim çıkıp köprüden kendini aşağıya bırakmıyor. O zaman çaresizliğimi, perişanlığımı göremeyecek. Kurtaramadım diye kimse beni suçlayamayacak. Ölümüne oynuyor benimle.
Sayfa 11 - Günahı Boynuna öyküsündenKitabı okudu