"Bir yüzüm var artık. Yeni bir hayata başlayabilirim" diyordum.
O da "Tabii" diyordu. "Ama yeni bir sayfaya geçmek için önce bu sayfayı çevirmen lazım."
Sayfa 335 - Doğan KitapKitabı okudu
"Kalbin atıyor! Yaşıyorsun!"
"Ama gülemiyorum" dedim.
"Doğru! Hâlâ hesap sorar gibi bakıyorsun!"
Sayfa 323 - Doğan KitapKitabı okudu
Mezar taşı yerine bir tahta parçası dikildi başına. Üzerine bir şey yazılmadı. Sonra o tahta parçası da çocuklar tarafından sökülüp parçalandı. Böylece, doğumunda nüfusa kaydedilmemiş olan Zerre'den, ölümünden sonra da bir eser kalmadı. Hiç doğmamış ve hiç olmemiş gibi... Yine de doğurmuş ve öldürmüştü. Belki de bir zamanlar yaşamış olduğunu kanıtlamak için...
Sayfa 83 - Doğan KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Tuttukları dilek için bile para verir insanlar. Havuzlara, kuyulara para atarlar. Dileğini bile satın almaya alışmış birine de barış hediye edilmez, satılır."
Sayfa 69 - Doğan KitapKitabı okudu
Zerre'yle aralarında bir mavin tarlası varmış gibi Raif ve meydandakiler yüzlerini çevirdiler. Sonra da bayramlaşmaya devam ettiler. Belki de Zerre o an değiştirdi kararını. Ve dönüp kocasının peşinden yürüme ye başladı. Hafif topallıyordu. Belki de ağır ağır yürürken değiştirdi kararını. Belki de evde dayak yemeye devam ederken. Belki de sabaha karşı sessizce ağlayarak tavanı izlerken. Belki ertesi gün, Halime'nin mayın tarlasında yuvarlandığı o anı tekrar ve tekrar düşünürken, belki de bir hafta sonra... Tam olarak hangi anda olduğu bilinmez ama Zerre değiştirdi kararını. Bir erkeğin esiri olmaktan kurtulmanın başka bir yolunu buldu. Ve bu yolda Raife söylediği gibi birlikte Istanbul'a kaçmak ve de başka bir erkeğin esiri olmak yoktu. Zerre'nin seçtiği yolun ne oldu: gunu Palazlılar yakında öğrenecekti. Bazıları da bunu öğrendiği an ölecekti.
Sayfa 57 - Doğan KitapKitabı okudu