Serdar Tuncer
Bu ömrümüzün çilesidir. Hani desem ki yaptığım her işte Allah rızasını dert ediyorum. Bu çok muazzam iddia olur. Böyle bir şeyi yapabildiğimi asla söyleyemiyorum ama yapmamız gerektiğini biliyorum. Yapabilenlerden biliyorum, yapılabildiğini biliyorum. Dert meselesi o çok mühim. Sizden evvel bir mecliste arkadaşlarla konuştuğumuz husustu. Aynı işi
Kitap Uygulaması - Darul Kitap
Ahmed Kalkan
Kur’an Kavram Tefsiri
Konulu Siyer
Makaleler
Müslümanın Akaidi
Müslümanın Müslümanlaşması
Müslümanın Güzeleşmesi
Müslümanın Evlenmesi
Küçük Müslime
Bugün taklidi imanın en güzel örneğini, secdeye kapanışın en samimisini, belki de amini meleklerin aminine denk gelen "Amin" sadâsının en içtenini, salavatın en sevimlisini gördüm.
Camideki o küçük kız çocuğu beni çocukluğumun anılarına davet etti, minicik elleriyle elimden tuttu ve aldı götürdü.
Babaannemle teravihe gittiğim, namaz kılarken güya yorulduğum, yorulunca mola verdiğim, arkasında oturup çerez yediğim zamanlar geldi aklıma. :)
Çok severdim, yarım yamalak bağladığım yazmamla, oynamayı sevdiğim tesbihimle camiye gitmeyi.
Ve sıkı sıkıya tuttuğum bir poşet çerezim de yanımdan eksik olmazdı.Sanırım uslu bir çocuktum.Tembihleri de dinlerdim, dökmeden yerdim. :)
O günlerimi hayal edince yanı başımda (patır kütür ama bir o kadar şevkle:) secdeye giden saf arkadaşıma verecek çikolata veya topitopun cebimde bulunmayışına üzüldüğüm bir an oldu.
Anladım ki şirin bir saf arkadaşına sahip olmak an meselesi.Tedarikli gitmek gerekiyor. :)
Şuraya iki satır bir şey yazayım demiştim ama çok satır olmuş. :)
Velhasıl kelam camide çocukları görmek o kadar güzel bir duygu ki.
Onlara karşı daha fazla hoşgörülü olalım, güzel bakalım güzel görelim ki onlar da hep gelsinler; minicik ayakları yanımızda iz bıraksın, o incecik sesleri, şen gülüşleri camilerin kubbesinde daima çınlasın.
Yabancı Gözüyle Türkiye
Arkadaşlar, ilginç ve yer yer komik bir yazı biraz uzun ama vakit olunca okunabilir Pierre Flener, bir süre Ankara'da çalışmış Lüksemburglu genç bir akademisyen. İnternet'te gezinirken Türkiye'ye ve Türk insanına dair tuttuğu "sosyolojik günlüğü" gördüğümüzde, Evrensel Pazar için uygun bir malzeme yakaladığımızı düşündük. Yaklaşık on gün