İnsan bir şey istiyor. Tek bir şey. Bir sıcaklık. O gölgeye gelecek tek bir ışık istiyor. Bir başka yüz, bir başka sahil kasabası, masum gözlere dalıp gitmek...
Bir tane çok büyük aşkın olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bi dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bir yanın acıyarak. “O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?” diye sorgulayarak. Artık bir şey hissetmesen de “Başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım.” diyecek kadar. Unutma; masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter..
-Meriç Keskin-