"Bu dünyada iyi insan olmanın ve iyi insan olarak kalmanın zorluğunu herkes bilir. İyi insanların zehir ile pişen aşı bal diye yuttuklarını gördükçe, insanın iyiye, iyiliğe dair, kendine dair, insanlığa dair, umutları zehirleniyor.. Ben yapamam, olamam diyorsun çünkü iyiliği vicdanında bir madalyon gibi taşıyorsun. ."
Bir anneden, abla gibi, kardeş gibi, okunacak çok güzel nasihatler..
Sanki karşı karşıya oturup sohbet eşliğinde gerçekleşen bir anı gibi geldi bana bu okuma. Değerli yazarımızın diğer eserlerini de okudum ve hepsi birbirinden güzeldi. Kalemi hoş, kalbe dokunan, gönle şifa veren tarzdan.. Bu eser ise tam bir anne şefkati ile yazılmış..
Her bölüm ayrı anlam verici içeriklerden oluşuyordu, bölümlerin başlarında eklenilen ayetler çok güzel düşünülmüş.. tefekkür edilecek, geçmişe ve geleceğe gidilecek bir eser..
Pendname
Feridüddin Attar
