Ölümü beklemek, ölüm gününü bilmek kadar büyük bir felaket var mıdır bu dünyada başımıza gelebilecek bilemiyorum. Bir idam mahkumunun duygularına bu kadar yakından şahit olacaksın deseler inanmazdım. Sanki kitabımızın ana karakteri yanıma oturup bana doğumundan, biricik kızı güzeller güzeli Marie'ye, işlediği suçtan onu bekleyen giyotin sehpasına kadar her şeyi anlattı.
Victor Hugo'dan okumuş olduğum ilk eserdi ve gerçekten çok başarılı, etkileyici, beğendiğim bir kitap oldu.
"Masalar, iskemleler, bina iskeleleri, arabalar kiralanıyor, hepsi izleyicilerle doluyordu. İnsan kanı içen tüccarlar avazı çıktıkları kadar:
- Yer isteyen var mı? diye bağırıyorlardı.
İçimi öfkeyle dolduran bu kalabalığa: - Benim yerimi isteyen var mı? diye bağırmayı düşündüm.
