"Modern belâların etkilerine kapılmadan, İslâm'ın etkisine açılmak, yiğit kişinin başarabileceği bir iş bu." Şair böyle söylüyor. Ve gün geçtikçe bu yiğitliğin ne kadar zor olduğunu yaşayarak görüyoruz. Bir şeyler yapmalı. Ne olabilir bu? Önce modern denilen şeyin içine nasıl giriliyor, girdikten sonra nasıl çıkılıyor onu bi anlamalı. (Misalen insanlar teknolojiyle bağlantılarını kestiklerinde ne hâle geliyorlar?) Bunun kendi üzerimizdeki etkisini bi düşünelim. Sonrasında ne yaparsak zihinimize şirpençe olan bu ur parçasından sıyrılabiliriz? Bulduk ve sıyrılmaya başladık diyelim -ki bu süreç insanın nefsini terbiyeye yol açacağı için, nefessiz bırakacaktır, gerçek nefesini soluyabilmesi için. Yani ruhun derine işleyen birtakım mikropları atması gerekir, tedavi de balla, börekle olmuyor- güncellenen günler içerisinde bir yenisini nasıl fark edip tavır alacağız? Heh işte bu da İslam'ın etkisine açılmakla olacak. O etkinin tesir ve halini bilenler insan-kainat arasında gerçekleşen birlikteliği hissedecekler, yeniden. Böylelikle feraseti uzay boşluğundan çekip almak da onlara zor olmayacak. Marifet sahibi insanlar için modern belaların etkilerine kapılmak gibi bir hastalık düşüneniyorum. Buraya kadar söylediklerim yiğit kişiyi açıklamak içindi. Ben, sen, o, bu, şu, onlar bu yiğitlerden olmanın özlemini içimizde taşıyoruz. Madem çıkmadık canda ümit vardır; bakalım kimde can kalmış.