Ne günah rahat bıraktı beni, ne de ölüm
Yıktım erdemin mabedini ! Kurdum cennetin karanlık köşkünü, cehennemden çaldıklarımla...
Aşırılığımın yolu bilgeliğin sarayına vardı. Yıktım erdemin mabedini, kurdum cennetin karanlık köşkünü, cehennemden çaldıklarımla. Ne günah rahat bıraktı beni, ne de ölüm..
Aşırılığımın yolu bilgeliğin sarayına vardı. Yıktım erdemin mabedini,
kurdum cennetin karanlık köşkünü, cehennemden çaldıklarımla. Ne günah rahat bıraktı beni, ne de ölüm.
Aşırılığımın yolu bilgeliğin sarayına vardı. Yıktım erdemin mabedini, kurdum cennetin karanlık köşkünü, cehennemden çaldıklarımla. Ne günah rahat bıraktı beni, ne de ölüm
Ne günah rahat bıraktı beni, ne de ölüm.
Aşırılığımın yolu bilgeliğin sarayına vardı. Yıktım erdemin mabedini, kurdum cennetin karanlık köşkünü, cehennemden çaldıklarımla. Ne günah rahat bıraktı beni, ne de ölüm
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Sokak fenerlerini düşünürken gökyüzüne baktım. Koyu karanlıktı, ama öbek öbek bulutların arasından dipsiz kara lekecikleri açıkça seçebiliyordum. Birden bu lekelerin birinde küçücük bir yıldız fark ettim ve dikkatle incelemeye başladım. İzlerken birden bir düşünce geldi aklıma: Evet, bu gece kendimi öldürecektim. Daha iki ay önceden aklıma
