Önce Ellerin
Önce ellerini gördüm; nasıl aydınlıktı öyle
Yıllardan bir yıl, vakitlerden bir akşam
Kovdu çevremden bütün kötülükleri
Önce ellerin
Önce ellerini gördüm, tuttum, bırakmam
Bilmezdim eskiden ben bu şafakları
Öğrendim nasıl da güzelmiş yeryüzü
Bir mutluluk yayılır avuçlarından
Önce ellerin
Benim dinlediğim ellerinin türküsü
Yağmur mu
İzler
Ne zaman yazmaya otursam bir balık lokantası gelir aklıma. Mavi masalı, salaş, müdavimleri belli, herkesin birbirini tanıdığı…
Beyaz peynir, roka salatası, lakerda, üzerinde zeytinyağı gezdirilmiş iri domates dilimleri, kavun.
Hisli bir keman sesi dolaşır içimi.
Farklı sahillerde başka başka gün batımları.
Patikalar, dere kenarları, ağaç
4.BÖLÜM DOĞDUĞUM TOPRAKLAR .
-Muavin seslendi yol ayırımında inecek olanlar toparlansın diye .
Babam toparlanın birşey unutmayın diyerek otobüsünün oturduğumuz koltukların üst bölmesinde eşyaların koyulduğu yerden eşyalarımızı çıkartıp annemin ve benim elime tutuşturuyordu kalanlarıda kendisi kucağında topladı .
Otobüsten indik bizden başka inecek yoktu annem babam ben
Niye neden diye sorup durma doktor insan neden bu hale gelir diye:
Sevdim be doktor:
Beni sevdiğini söyleyenlerin beni sevmediklerini bile bile sevdim hiç icat edilmemiş şiirler yazdım beni sevmeyenlere,ben onları severken gün yüzüne çıkmamış hiç dokunulmamış okunulmamış okumaya tenezzül dahil edilmemiş şiirlerle sevdim onları.
Çünkü bizleri
NE GÜZELMİŞ ESKİDEN HER ŞEY....
Hatırla sevgilim o mesut geceyi
Çamların altında verdiğin bûseyi
Beni mecnûn ettin sen de olasın
Aşkımı inkâr edersen Allâh'tan bulasın
Bana sen öğrettin aşkı sevdayı
Ne çabuk unuttun beni sen hercâî
Beni mecnûn ettin, sen de olasın
Aşkımı inkâr edersen Allâh'tan bulasın
Eskiden iğneler kalemi, iplikler boyası olurmuş hayallerin.
Kimi zaman beklenen, özlenen bir yüz için...
Kimi zaman kırılan hayaller ve hiç gelmeyecek olanlar için o ip, o delikten geçirilirmiş.
Saklanırmış üstelik yıllarca.
Arada açılıp bakılır, uzaklara dalınırmış.
Kiminin tebessümü olurmuş, kiminin gözyaşı.
Kiminin sözsüz şiirleri...
Her haliyle güzelmiş o hayatlar.
Çünkü; her şey sahiciymiş.
Şimdi ise ne çok iğne izi...
Seçil Oğuz