nebula
@nebulamabulutdegil
yükümüz ağır, sorumluluk duygumuz ise zayıf
psikoloji
8 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Elbistanlı Muzaffer Hoca'yla konuşuyoruz.
-Dünya bir evcik'tir. Esas ev ötede, diyor.
Sayfa 13
Okur Takip Önerileri
şu anda boşluk denen şeye bir anlam vermek mümkün olsa, işte onun içinde, o boşluk olan şeyin içinde dönüp durduğunu söyleyecektir, ama yok böyle bir şey.
Sayfa 71Kitabı okudu
o şimdi kendinden kaçmayı yaşıyordu.
nasıl başarabilirdi bunu? böyle bir şey yapılabilir miydi? aslında kendinden kaçmak isteye isteye buraya, bu, şimdi neresi olduğunu bilmediği yere gelmiş değil miydi?
Sayfa 67Kitabı okudu
daha önce kendini hiç sılası olmayan biri diye düşünürken şimdi çok sılalı biri hâline gelmişti, gittiği, geçtiği, geçip gittiği her yer sılası olmuştu, her birini tek tek özlüyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu
Allah'ın adıyla
Allah'ın adıyla
Rahman olan
Rahim olan
adıyla..
Sayfa 53Kitabı okudu
madem ağladım, madem ağlıyorum, ağlayabiliyorum, öyleyse bindörtyüz yıl önceki insanlarla benim aramda, o günün insanlarıyla şunlar arasında kesintisiz bir ilgi olmalı, değişmeyen, insanı sarsan, derinden kavrayan ilintiler olmalı diye düşünüyordu. işlediği günah ve günahlar yüzünden bir pişmanlık duymuşsa ve bu pişmanlık yüzünden ağlamışsa bunun bir anlamı olmalı, diyordu.
Sayfa 52Kitabı okudu
gözleri ıslandı. secdeye vardıklarında gözleri yaş içindeydi. hıçkırmamak için kendini tutuyordu. yanaklarına yaşlar sızmıştı. ne oluyordu? niçin ağlıyordu? içinden kopup giden, dağılıp çözülen, çözülüp bütünleşen neydi? sahabilerin de Peygamber'in arkasında böyle namaz kıldıklarını düşündü. müthiş bir şeydi bu..
Sayfa 51Kitabı okudu
ne yapacaktı? nereye gidecekti? gitmek istediği bir yer var idiyse, orayı nasıl bulacaktı?
Sayfa 50Kitabı okudu
..ağrıyan bedeni değil ruhu
sızlayan
ne ileri gidebiliyor ne geri..
Sayfa 47Kitabı okudu
..ama yaralarının iyileşmesine vakit var daha.
Sayfa 46Kitabı okudu
niçin yola çıkmıştı ve şimdi neler geliyordu başına? o anda yer yarılıp yutmalıydı onu.
Sayfa 38Kitabı okudu
Zeliha, yusuf aleyhisselamı odasına çağırınca odada bulunan bir heykelin yüzüne bir peçe örttü. yusuf aleyhisselam da ona heykelin yüzünü niye örtüyorsun diye sordu. zeliha da, ondan utanıyorum, onun için örttüm, dedi. yusuf da ona, sen bir taş parçasından utanıyorsun da ben her şeyi gören rabbimden utanmaz mıyım, diye cevap verdi.
Sayfa 31Kitabı okudu
112 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
uykusuzluk: geçiciliğinin, ölümlülüğünün yadsınmaz bir belgesi de buydu. soluk alıp vermesi, kımıltılar, canlı varlığın görünen bütün devinimleri, dirim ve ölüm.. her şey, her şey ona aczini, zavallılığını haykırıyordu.
Sayfa 17Kitabı okudu