30 Ocak 1976
Hiç olmazsa düşünebilseydim. Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı, neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar.
Sayfa 220 - İletişim yayınları.Kitabı okudu
Hiç olmazsa düşünebilseydim. Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı,neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım,yeni öfkeler edindim o kadar.
Sayfa 222Kitabı okudu
İnsanın dile getiremedikleri
Oğuz Atay günlüğünde şunları yazmıştı; Bugünlerde umutsuzluk var.
Bu adamlar çürüyen et, dökülen diş gibiler.
Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok? Bu sokakta bir iki küçük mezarlık olsaydı da, her gün işe giderken ölülerle selamlaşsaydım.
Sanıyorum burada ben kendimi dışarıda bırakılmış hissediyorum.
Korkarım sonunda ben de
“Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar.”
Sayfa 220Kitabı okudu
“ Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat … neden yazdıklarımı anlamıyorlar , neden çevrede kimse yok ?
Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar. “
Oğuz Atay günlüğünde şunları yazmıştı;
Bu günlerde umutsuzluk var.
Bu adamlar çürüyen et, dökülen diş gibiler.
Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden
çevrede kimse yok?
Bu sokakta iki üç mezarlık olsaydı da,
her gün işe giderken ölülerle selamlaşsaydım.
Sanıyorum ben burda kendimi dışarıda bırakılmış hissediyorum.
Korkarım sonunda ben teslim olacağım bu daha acı olacak.
Ben de büyük meseleler yüzünden harcamış olmak isterdim hayatımı.
Küçük dertler yüzünden harcanıp gitmek istemezdim…
"Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok?"
Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat. Otomobilin tamiri, para hesabı, neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok v.s. Belki de anlaşılacak, önemsenecek bir şey yazmadım, yapmadım. Sadece yazı hayatı denilen çamura bulaştım, yeni öfkeler edindim o kadar.
Sayfa 220 - İletişim Yayınları
İnsanın Dile Getiremedikleri..
Oğuz Atay günlüğünde şunları yazmıştı; Bugünlerde umutsuzluk var.
Bu adamlar çürüyen et, dökülen diş gibiler.
Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, neden çevrede kimse yok? Bu sokakta bir iki küçük mezarlık olsaydı da, her gün işe giderken ölülerle selamlaşsaydım.
Sanıyorum burada ben kendimi dışarıda bırakılmış hissediyorum.
Korkarım sonunda ben de
Ne yaptınız lan bu adama? Yazık değil miydi Oğuzcuğuma?
Içim bir şey istemiyor.
Insanlarımızın ilgisizliği, uzaklığı da canımı sıkıyor.
Günlük sıkıntı ve öfkelerle geçiyor hayat.
Neden yazdıklarımı anlamıyorlar?
Neden çevrede kimse yok?
Sayfa 220Kitabı okudu
Bu günlerde umutsuzluk var. Bu adamlar çürüyen et, dökülen diş gibiler. Neden yazdıklarımı anlamıyorlar, Neden çevrede kimse yok ?
Bu sokakta bir iki küçük mezarlık olsaydı da, her gün işe giderken ölülerle selamlaşsaydım. Sanıyorum burada ben kendimi dışarıda bırakılmış hissediyorum.
Korkarım sonunda ben de teslim olacağım, bu daha acıklı olacak.