Ama amaa nedennn:))
Sokakta kendi kendine sesli gülünemeyeceğini bilmeyen yoktur
Sayfa 24 - CanKitabı okudu
Hayatımın belirli anları var. Bu anlarda "Evet, artık o dönüm noktasındayım" cümlesini kuruyorum. Elbette ben bu cümleyi kurar kurmaz o anlar tuzla buz oluyor. O dönüm noktasına yüklediğim bütün anlamlar da elimde kalıyor. Hayır bir iki kere yaptın elinde patladı, nedennn diğerlerinde de aynı umudu besleyip heyecanlanıyorsun. Benim kendime garezim var belli....
Nedennn!!!
Dünyada öğretmenlerden ve matematikçilerden başka kimin gereksinmi vardı ki cebire mutlu olmak için? İnsanları neden cebir gibi, geometri ve daha bir yığın yararsız bilgi gibi şeyler öğrenmeye zorlarlardı?
neden ya nedennn
Ötekiler süzüle süzüle bana bakarken, onun, sanki ben yokmuşum gibi oturuşuna tutuluyorum.
