Aşık
Herkese Merhaba
Bugün sizlere 
Gönül Ada Nagi kaleminden 
Âşık kitabının yorumu ile geldim
Haziran ayının sıradaki kitabı 2024 yılı basımlı 191 sayfalık bir kitap
Cehennem - Araf - Cennet
꙳Vaktiyle güçlü bir kadın yaşardı. Ve tüm hayatı boyunca bu kadın içinde bulunan sevginin hediye ettiği mucizelerin tadını çıkarıyordu. Hayata olan sevgisi onu
AY İNSANLARININ HİKÂYESİ
Yaşlı kemikler, ışığı kaçmış gözler. Her şey sarı, görünüyor. Kendı- mi görüyorum. Orada uzakta, zamanın sarı yıllarında kendimi görüyorum.
Gezgin bir adamın karısıydım ben, ömrümüz dünyayı dolaşarak geç- ti. O ve ben yollarda gezerdik, sırtımızda küçük bir bohça iş kovalardık. Ayaklarımızı yorar, kemiklerimizi
Sayfa 262
Gözlerim Gözlerinde
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir işik mi yanar?
Bakişlarinda beni dinlendiren bir şey var;
Kiyisindaymiş gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limaninda
Firtinalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yaninda...
Hiç yumma gözlerini, işigin eksilmesin,
Gündüzüm aydinligim, ipek böcegim benim!
Güz bahçemde açilmiş o son çiçegim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayirma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansiz, o kuytu gözlerini.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sessizlik taşıyamadı bu sesi ötelere. Maşuğa ulaşamayan serzeniş yüzünde, bir serkeşlik oluşturdu. Acı ile kapandı vakarlı göz kapakları. Bir umut kaldı geriye sadece!
O da; belki rüzgârlar kokusunu taşırdı yüreğine! Bekledi... bekledi... Zaman bir an dursa belki beklemeklik bitecekti. Adım adım başkalıkla bir yürüyüş başladı.
Bir adım sükut, bir adım ehadiyet. Durdu ve sordu: Nedir ehadiyet?
" Vav" denildi.
Bir adım daha o zaman; kulluk ve hiçlik. Çile ile hedef. Sabır ile edep. Çileyle yoğrulan aciz kulun edeple donanmış nedametiyle... Önce niyet ve sonra alın secdede nihayetinde...
Yürüdü hu ile vesilesizliğe...
Bir adım Hakkaniyet, bir adım Uluhiyet, bir adım Tevhid, bir adım Nimet, bir adım Yarenlik, bir adım Vahdet, bir adım Zerafet, bir adım Ülfet. Ve Elif için başlayan yolculuk; 'Vav tefekkürü' ile son buldu.
Lodos'ta süzülen bembeyaz nurani bir dost oldu. Kuş değil de narin bir kelebekti adeta...
Herkes bu rüyaya kaptırmıştı kendini. İzleyenler gördüklerine inanamıyordu. Dili tutulmuştu herkesin...
Başarmıştı Hezarfen Ahmet Çelebi...
Bir sevda uğruna binlercesinin hülyasını gerçek kılmak bir tek kula nasip olmuştu.
Başka bir diyara göçmeye niyet ettim artık
Tövbemi ettim
Yolumu okudum bir kere daha
Besmele çektim ve çıktım
Allah ayırmaya bu davadan.
Bir ağaç idim renklere bulanmadan
Sert rüzgarlar , kara ayazlar içinden yetiştim
Şimdi köklerim ve dallarım kapladı yeri ve göğü
Yılların yalnızlığının olgunluğu gerekmiş bana
Yalnızlık, sessizlik yetiştirdi beni
Edebi, ahlakı, davamı öğrenmeden bir odun parçası idim şimdi öğrendim gölgesinde güvende olunucak, besleyecek, yetiştirecek bir ağaç oldum.
Ben şimdi ağaç nedir öğrendim, farkı bildim.
