Bazen uyumak istersin..
Tatilin keyfi olur, sürersin..
O hiç bana uğramıyor.
Bir gün, uyuyacağım.
Bugünlerde tek hayalini kurduğum şey bu.
Bu bir nimet. Öyle demeyin:)
Bundan sonra daha da nimet olur artık.
Arık açılır, otlar temizlenir. Baharın edebiyatı güzeldir tabi. Ama bizde her yeri ot sardı hadi bir temizlik. Temizlik, sadece ev midir ki, bizim köyde, avludur da, hatta sana ait yol bile temizlenir. Temizlemezsen yüzüne cemkirir herkes. Pis damgası yersin:))
Sahiplenmek, olduğun yeri önce temizlikle başlar kabul edin. İnsan sahiplenmeyince düzeltmez, yoluna koymaz, adam etmez.
İyice uzayan otlar yeşilken dokunulmaz, yolunmaz, incitilmez. Yazın sararıp, solucak belli sıcaktan, onları temizleriz. Dikenler falan. Aman çocuklar incinmesin, hayvanlar.
Fidanlar dikilir.
Her sene yeri hazırlanır bir ağacın. Hangisi eksik mesela bu sene zeytin diktik. Yoktu.
Kuşlar yer duacımız olur denir. Onun ne canı var sanki.
Köylü evet cahildir, ama köylü bir de böyledir. Emek verilir, cümle mahluk düşünülür. Ekmeği kediler yesin diye minik minik doğrar babam. Sütü önce onlara verir. Kedilerime dokunmayın der. Her canlının bir yeri vardır. Yok olunca, nerde diye ararsın. Ararım, babam kedilere verdin mi yemeğini, Aman unutma sakın onları kızım der. Unutmam bende.
Merhamet en yakışan şeydir insana. Bu önce ailede öğrenilir. Yaşayarak, ezberleyerek değil.
Bir uyusam hayali, yine gelecek haftaya kaldı. Olsun:d
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Ait olmadığıma isyanım durdu
Huzuru aramayı bıraktım havası ağır gelen Otogarlarda bıraktığım izmaritlerle veda ettim sanki bazı duygularla
Uçsuz bucaksız bı yalnızlık benimkisi sonu karanlık şehir ışıkları aydınlatamıyor
Nerde bir su birikintisi bulsa ev yapmış insanlar yuva kurmuş hayvanlar
Şimdi söyle ben evimi nereye kurayım
Ait hissetmedigim hani çatıya evim derim sahi ev neydi
Öyle büyük ki içimdeki boşluk uzaya bile sığmam ben
Sanırım kafamdakileri bı çuvala koyup hayata ve akışa kapılmam zamanı geldi
Şarkı türkü söylüyordu ayaklarım
Ayaklarım ne zaman bağımsızlığını ilan etmişti de,
uzak bir bir ülke olmuştu benden ?
Beynimde bir kibrit çaktılar ülkeler tutuştu.....
Yürüdüğü yollardan bana geri dönen ,
ayaklarımla teperek söndürdüm.
Dört yol ağzında durdum,
dördününde ağzına tükürdüm.
Dört yol ağzında, çevirme yaptım
Okul hayatım
İlkokulun ilk günüydü, sınıfa geç kalmıştım, kocaman gözleri olan ve gözüme korkunç gelen öğretmenin masasına yaklaştım, sadece hiç bir şey demeden gözlerime baktı. Korkmuştum, geç kaldığım için bana kızacağını düşünmüştüm ve arkamı dönüp çıktım eve kadar koştum. Ablam beni alıp tekrar okula bıraktı ve duruma bir şekilde alıştık.
Soba vardı