"Aşka gönül vermem aşka inanmam
Yıllarca boş yere ağlayıp yanmam
Böyle bir arzuya meyledip kanmam"
(Beste-Güfte: Baki Çallıoğlu)
Meşhur fıkradır; Bektaşiye sormuşlar: "Hiç aşık oldun mu?" diye. "Bir kere tam olacaktım, bastılar" demiş. Bektaşi ile Schopenhauer'ın birleştiği
Şeyleri önemli hale getiren bizdik. Olaylara olduğundan fazla değer veren… Ve insanlara… Onları önemsemeyi bıraktığımız anda sadece geçmiş oluyorlardı. Bizim olmuyorlardı artık. Önemsemediğimiz, unuttuğumuz hiçbir şey, bizim değildi.
Gece
Bir tabut gibi çöker omuzlarıma
Bir ölünün iç çekmesi olur rüzgar
Hüzünle düşünürüm uzaktaki bir evi
Yıldızlar sayılmaz: hasret uzakta
Hasreti bir ben bilirim
Bir de gecenin gözlerindeki baykuş
Baykuş, kötü kuş baykuş, çirkin kuş