sanmıştık ki ikimiz
yeryüzünde ancak
birbirimiz için varız
ikimiz sanmıştık ki
tek kişilik bir yalnızlığa bile
rahatça sığarız
hiç yanılmamışız
her an düşüp düşüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
hâlâ kıpkızıl gülümseyen
-sanki ateşten bir tebessüm-
zehir zemberek
aşkımız
Ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü… Hiç yoktan ölüveriyor insan…
Sayfa 160Kitabı okudu
Aşırı tevazu ve ezilip üzülme sadece ruhsal iyilik nöbetine yakalanmaktan ve kalbin aşırı yumuşak olmasından da kaynaklanabilir..
