Seni hep seviyordum. Nefret ettiğim zaman da...
"...kabuğuna çekilip insanlardan uzak yaşamayı seviyordu."
Sayfa 157Kitabı okudu
"İnsan kimi zaman bir dakikada bir yılda yaşadığından çok yaşar."
Sayfa 86Kitabı okudu
Sanki kronik bir karabasan içindeymişçesine, tutkuyla savaş veriyordu.
Sabırsızlık insanoğlu için kötü bir hastalıktır.
''Her türlü özveriye katlanarak elde ettiğin başarıyı hiçe sayan, küçümseyen, üstünlüklerini görmezlikten gelenlerle karşılaşacaksın. Onlar en ufak hatanı zevkle, bayram edercesine yüzüne vuracak, başarılarının sevincini zehirleyecekler... Bunlara sabırla göğüs germez de, her zamanki gibi isyan bayrağını açarsan, yandığın gündür.''
Sayfa 15
O seni yapayalnız, ama bazı belli belirsiz, imgesiz özlem ve isteklerde birlikte bıraktı.
Ayrılık anında öpüştüler ve ikisi de ağladı.
Sanki şeytan, içime dalıp beni buraya sürükledi.
Belki aşk adını verdiğim duygu, yalnızca ruhumdaki doğal güzelliğe, inceliğe karşı hayranlıktan doğmuştu, kimbilir...
Sayfa 77Kitabı okudu
Evet, beni de sevenler vardı ama hepsi bir bir hayal gibi dağılıp gitti. Oysaki ömrüm onları beklemekle geçti.
Sayfa 128Kitabı okudu
Kalbi yok edilen bir vücut yaşayabilir mi?..
Sayfa 116Kitabı okudu
Yalnızca seni her gördüğümde içim aydınlıkla dolardı.
Sayfa 113Kitabı okudu
Seni tanıyana kadar neydim ben, söyle!
Sayfa 113Kitabı okudu
— Neyin var ki seni bu kadar seviyorum?..
Sayfa 91Kitabı okudu