Her yazarın kendinden şüphe ettiği anları olabilir.
Sayfa 7Kitabı okudu
Çıraklarım,mutfak kültüründe en önemli noktanın ne olduğunu sormuşlardı bana. En taze malzemeler mi,en karmaşık tatlar mı? Yöresel yemekler mi,özel yemekler mi? Bu soruların doğru yanıtı,bunların hiçbiri değil. Yemek pişirmenin en önemli noktası ne yemeği yemek; ne de pişirmektir.önemli olan yemeğin sunulması,paylaşılmasıdır. Güzel yemekler, yalnız başına yenmemelidir hiç. Sevdiğini,arkadaşlarını sofrasındakileri paylaşmak için çağırmayan, ziyafet anına kadar günleri saymayan ve yolladığı davetiyeye gelecekle ilgili bir şiir eklemeyen adam,lezzetli bir yemekten alabilir ki? (Liang Wei,Son Çinli Şef,Pekin,1925)
Sayfa 9Kitabı okudu
...gittiği her yerde yabancı hissediyordu kendini.
Sayfa 9Kitabı okudu
İnsanlar ona, o da çevresindeki insanlara değer veriyordu,hiç değişmemişti bu.Yalnızca şu an görmek istemiyordu onları.Hayatı arık çok farklıydı. Çevresindekilerin bilmediği çok uzak bir ülkeye, tek işinin yas tutmak olduğu bir ülkeye gitmişti. Bu yüzden yalnız kalıp hayatını topluiğne başı kadar küçültmüş ve günden güne daha iyi hissetmeye başlamıştı kendisini.
Sayfa 10Kitabı okudu
Derin sularda yerini arayan bir çap gibi yerini arıyor.
Sayfa 42Kitabı okudu
Sanat tek bacakla yürüyemez.
Sayfa 50Kitabı okudu
Ona gerçekleri anlat.
Sayfa 77Kitabı okudu
İnan bilmek istemezsin. Dünyanın sonundaki en son basamak gibiyim.
Sayfa 81Kitabı okudu
İnsanlar olayları belirli bir şekilde göstermek için çok enerji sağlarlar. İşler böyle yürür.
Sayfa 106Kitabı okudu
Mutluluğu anladığı gibi, acıyı da anlayabiliyordu.
Sayfa 143Kitabı okudu
Yuan Mei,yemek pişirmenin evliliğe benzediğini yazmış, "Servis edilen iki şeyin birbirine uyması gerekir. Açık olan açıkla,sert olan sertle,yumuşak olan yumuşakla uyumlu olmalıdır" demiştir.Her şey doğru eşleştirmelere dayalıdır.(Liang Wei,Son Çinli Şef)
Sayfa 243Kitabı okudu
