"Yalnız değilim, büyük bir güç olan ışık da savaşıyor, yenilip yeniyor, umutsuzluğa kapılmıyor. Ben de onunla birlikte savaşacak ve umutlu olacağım."
Sayfa 139 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Konuşuyor, konuşuyor, saçma şeyler söylüyorum, neden biliyor musun? Çünkü büyük kaygılarım var. Büyük üzüntülerim de…"
Sayfa 132 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Sen ne büyüksün Tanrım ve yarattıkların ne hayranlık vericidir!"
Sayfa 129 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Sağırın, istediğin kadar kapısını çal!"
Sayfa 128 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Konuşmuyordum. Zorba’nın haklı olduğunu biliyordum, biliyordum ama, cesaretim yoktu. Hayatım yanlış yola sapmıştı, insanlarla olan ilişkilerimi bir iç konuşma haline sokmuştum. O kadar düşmüştüm ki bir kadına âşık olma ile kitap okuma arasında seçim yapmam gerekse, kitabı seçerdim.
Sayfa 126 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Hayat beladır, ölüm değil."
Sayfa 125 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"taşların, çiçeklerin, yağmurun söylediklerini bir bilseydik! Belki bağırıyorlardır, bağırıyorlardır bize de işitmiyoruzdur. Nah işte, tıpkı bağırdığımız halde, onların da bizi duymadığı gibi. Dünyanın kulakları ne zaman açılacak patron? Ne zaman gözlerimiz açılacak da göreceğiz? Taşlar, çiçekler, yağmur ve insanlar, kucaklarımız ne zaman açılıp birbirimize sarılacağız?"
Sayfa 117 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Yağmur yağarken insanın kalbi acı çeker."
Sayfa 117 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Yanımda bulunmadığın, yüzümün nasıl bir biçim aldığını görmediğin ve böylece ben de, aşırı duyarlı ve gülünç görünme tehlikesiyle karşı karşıya bulunmadığım şu anda, seni çok sevdiğimi söyleyebilirim.
Sayfa 116 - Can YayınlarıKitabı okuyor
(...) bazen içimden, küçük bir ânı alıp karşılığında bütün hayatımı veresim gelir.
Sayfa 115 - Can YayınlarıKitabı okuyor
İyi bir öğretmen, şundan daha güzel bir armağan istemez: kendinden üstün öğrencisi olması!
Sayfa 115 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Neden olmasın, çok çok sana vizyonsuz derler, aldırma gül geç (:
"....
_"Yolculuk mu?" diye sordu. "Hayrola, ne yana?"
+"Girit'e. Neden sordun?"
_"Beni de götürür müsün?"
+Dikkatle ona baktım. Çukurlaşmış yanaklar, kalın bir çene, kabarık favorili kırlaşmış kıvırcık saçlar, kıvılcımlanan gözler.
+"Neden? Seni ne yapayım?"
Omuz silkti, alaylı,
_"Neden? Neden?" dedi. "İnsan nedensiz bir şey yapamaz mı?..."
"...kâğıtları bırakmak, eyleme geçmek için vesile arıyordum..."
Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu.
"...
Sessizce el sıkıştık, parmaklarımız hasretle birleşti, sonra birden ayrıldılar... Sanki kovalıyorlarmış gibi arkama bakmadan aceleyle kaçtım. Başımı çevirerek son kez dostumu göreyim dedim, ama kendimi tuttum. İçimden şöyle demiştim:
"Geri dönme! Yürü!..."
Hayatım yanlış yola sapmıştı, insanlarla olan ilişkilerimi bir iç konuşma haline sokmuştum. O kadar düşmüştüm ki, bir kadına âşık olma ile kitap okuma arasında seçim yapmam gerekse, kitabı seçerdim.
Sayfa 126Kitabı okudu