Ürkütülüp koşturulan soylu atların, nefes alabilmek için içgüdüleriyle boyun damarlarından birini ısırdıkları anlatılır. Ben de kendimi çok kez böyle hissediyorum; beni sonsuz özgürlüğe kavuşturacak bir damarımı açmak istiyorum.
İnsanı mutlu eden şeyler, günü geldiğinde niçin onu yine sefalete sürükleyen olayların kaynağı olmak zorunda?
Biri ötekinin ne demek istediğini anlamamıştı. Ne de olsa bu dünyada insanların birbirini anlaması her zaman kolay değildir.
Okur Takip Önerileri
İnsanlar memeli hayvan türüne giriyor ama kendilerini başka bir şey yapmaya çalışıyorlar. Oysa hiçbir hayvan biyolojik kurallarının dışında yaşayamaz.Eşek eşek gibi yaşamalı, kaplan kaplan gibi, yılan yılan gibi, insan da insan gibi. Ama insanoğlu kendisinde başka güçler vehmediyor. Değişmeye, başka bir şey olmaya, doğasını zorlamaya çalışıyor. İşte mutsuzluğun ve savaşların kaynağı bu... Kısacası azizim insan insan olarak yaşamalı, eşek eşek olarak...
Şimdi yaşamımın öyle bir noktasındaydım ki, durum son derece olumsuz bile görünse, ruhsal bir sınavdan geçme fırsatı yakaladığımı görebiliyorum. Neler olup bittiğini gözlemek ve onu yargılamak arasındaki ayrımı öğrendim. Her şeyin ruhsal zenginleşme için bir fırsat olduğunu öğrendim.
Tanrım, bana değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etme gücü, değiştirebileceğim şeyleri değiştirme cesareti ve bu ikisi arasındaki farkı anlayabilme sağduyusu ver.
Fiziksel sağlığı iyileştirmek için, her insanın içinde olan ve kanayan, yaralı ve hastalıklı o sonsuz varlığı iyileştirmek gerekiyordu.
İnsanlar kızgın, bezgin, kendileri için üzgün veya korku dolu oldukları zamanlar yaşıyor sayılmazlar. Soluk almak canlı olmayı belirlemez. Bu, öteki insanlara hangi bedenin gömülüp hangisinin gömülmeyeceğini göstermeye yarar, o kadar! Her soluk alan insan bir canlılık hali sergilemez.
Sen birinin canını acıtırsan, kendi canını acıtırsın. Birine yardım edersen, kendine yardım edersin.Kan ve kemik tüm insanlarda bulunur. Farklı olan yürek ve niyettir.
Bu birlik içerisinde her şeyin bir amacı vardır. Yanılgılar, yanlışlar ya da kazalar yoktur. Sadece insanoğlunun anlayamadığı şeyler vardır.
Hiçbir şey rastlantısal, anlamsız ya da yanlış değildir. Sadece yanlış anlamalar ve ölümlü insana henüz açıklanmamış sırlar vardır.
Onu düşünmekten kendimi alamıyordum.Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
