Rivâyet olunur ki
İstanbul'un evleri vardı
yongadan
kül oldu
çiniden bahçeler
nurdan kılıçlar
fildişi âyetler
uçtu uçtu
çil çil altın gökyüzüne savruldu
insanları vardı
gönülleri sırça
sevdaları gül kokulu
kırılıp dağıldı
aşları safranlı
içtikleri tarçınlı zencefilliydi
tümü de unutuldu
öyküleri kaldı şimdi
atlas bir yastığa başı dayalı
ipek kanatlı bir yusufçuğun
simle işli gagasında
yarısı nakış
yarısı kanlı gözyaşı
Sayfa 10Kitabı okudu
