Ama bundan daha da önemli bir sıkıntı hemen her yerde birbirimizin işine karışıp hayatı dar etmek için kullandığımız kırmızı çizgiler. Türkiye'de. İki şey hemen göze çarpıyor: Biri farklılığa olan alerji (bkz. Nuri Bilge Ceylan'ın Türk halkı üzerine gözlemleri), ikincisi de kamusal alanla bireysel alan arasındaki farklılık tam bir iki yüzlülük.
“Çok abartıyorsunuz her şeyi. Bu kadar sevgi, bu kadar duygu vıcık vıcık nerenizden çıkıp geliyor anlayabilmiş değilim. Ben mesela sevmiyorum insanları. Sevemiyorum. Hayvanlara, doğaya bir şey dediğim yok. Ama insanlara tahammülüm yok hiç.”
Ahlat Ağacı, Nuri Bilge Ceylan 2018
İnsanlar basit nedenlerle mutlu, daha da basit nedenlerle mutsuz olacak şekilde yaratılmıştır. Aynen basit bir nedenle doğmaları ve daha da basit bir nedenle ölmeleri gibi.
“Karşımızdakini olduğu gibi görmeyip onu tanrılaştırmak, sonra da sanki böyle bir tanrı olabilirmiş de olmuyormuş diye ona kızmak...”
-Kış Uykusu (2014)~ Nuri Bilge Ceylan
#halukbilginer #demetakbağ