"Sevenler birbirlerine yara izlerini gösterirler. İlk önce bunu yaparlar..
Sana ruhumu açmadan önce bil ki incinebilirim demek için..
Çünkü en çok sevdiklerin yaralar seni."
Oğullar ve Rencide Ruhlar
Haftalarca çılgın gibi Milena'dan mektup gelmesini bekleyen, sonra beklediği mektup postadan çıktığında da onu açma işini durmadan geciktiren Kafka gibi duyumsuyordum kendimi.
Neyse. Romantizmden nefret ederim .Belki günün anlam ve öneminin yarattığı burukluktan ,belki bu şaklabanca organizasyonun kahramanı olmaktan duyduğum utançtan..
Felaketler onun yaşam kaynağıdır. Sanırım her şey yolunda giderken kendini gereksiz hissediyor. Vardır böyleleri. Haklarını teslim etmek lazım; gerçekten zor durumlar karşısında da şaşılacak denli güçlüdür bu insanlar.