Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Kendi deyimiyle, "Her gün birkaç saatini divanın altında geçiren, mahallenin delisini ruh kardeşi gören, gırtlağı kesilmiş bir ceset karşısında kılı kıpırdamayan, yirmilik kızlarla ilgili
fanteziler kuran, silah ve alkol düşkünü bir velet. Canavarın
küçük bir çocuk olarak portresi! Yeniden doğmuş Rasputin" olan Alper Kamu, 5 yaşında bir çocuk ve kendini bu şekilde tarif etmekte de oldukça haklı.
Alper Kamu, yaşına karşın görmüş geçirmiş olgunlukta, büyümüşte küçülmüş dediğimiz cinsten bir çocuk.
Yaşıtları okumayı öğrenmeye çalışırken O ; Kafka, Nietzsche, Dostoyevski, Oğuz Atay okuyan ve yine yaşıtlarının repertuarında "kestane, gürgen, palamut" varken O, "Shostakovich" ve "Doris Day - Que Sera Sera ( youtube.com/watch?v=xZbKHDP... )" dinleyen bir entellektüel.
Aynı zamanda güvenmediği adalete ve düzenin kanun uygulayıcılarına mecburen de olsa yardım eden bir zehir
hafiye :)
Kitap kendi içinde on dört bölümden oluşuyor. Yazar, Alper Kamu üzerinden yaşadığı yerdeki sistem çarpıklıklarını, adalet ve yönetim mekanizmasındaki aksaklık ve haksızlıkları, günlük yaşamın çarpık ilişkilerini göz önüne seriyor ve eleştiriyor. Toplumsal bazı olgu ve olaylara inceden dokunduyor.
Okumak keyif vericiydi.
İyi okumalar.
Beş yaşında bir çocuk! Ama ne çocuk!
Bilgiç, filozof, romantik, zeki, sorgulayan, düşündüren! Deriz ya, "büyümüşte küçülmüş."
Alper Kamu, mahallenin küçük delikanlısı. Okulu sevmeyen, bilgi dağarcığı geniş, hayata bakış açısı ise ömürlük...
İyi bir gözlemci olan Alper bir akşam denk geldiği olay sonrası kendisini bir cinayeti soruştururken bulur. İpuçlarını araştırmaya başlar. Bu ara mahalledeki çocuklarla oynamayı da ihmal etmez Arkadaşları onun cesaretine hayran olmakla beraber, bilgisine yetişemezler. Cinayeti araştıran Alper, sonuca giderken hiç beklemediği olaylarla karşılaşır. Yerine göre büyüklerine kafa tutar. Yerine göre babasının arkasında durur, ara sıra da annesinin davranışlarını analiz eder. Çocukluğun verdiği cesaret ile kendinden büyüklerle bile boy ölçüşür...
Yazarın okuduğum ilk eseri. Yazım dili, kurgusu çok başarılı. Bir çocuğun gözünden biz büyükleri analatan yazar o kadar doğru noktalara temas etmiş ki, okurken düşündürüyor. Beş yaşında ki bir çocuğu ne kadar ciddiye aldığımızı, onların gözünde ne kadar detaycı olduğumuzu, ve koca dünyanın nasıl göründüğünü okurken gülümsüyor, çocukluk anılarınıza yolculuk yapıyorsunuz...
Alışılmışın dışında farklı bir bakış açısına sahip olan eser, kesinlikle okumaya değer nitelikte...
Polisiye bir olayı birde küçücük bir çocuğun gözünden okumak çok keyifliydi. Yazar Alper Canıgüz'ü tebrik eder, başarılarının devamını dilerim...
Oğullar ve Rencide Ruhlar, 2004 yılında yayımlanmıştır ve Alper Canıgüz’ün ikinci kitabıdır. Bir Kamu Davası serisi olarak da bilinen Alper Kamu’nun maceralarını içeren serinin ilk kitabıdır. İkinci kitap Cehennem Çiçeği, ve son kitap da geçtiğimiz günlerde yayımlanan Kıyamet Park. Diğer kitapları da yazıyorum çünkü eminim bu kitabı okuduktan
Albert Kamu Söyleni
#oğullarverencideruhlar #kitapyorumu
“Beş yaş insanın en olgun çağıdır, sonra çürüme başlar.”
şeklinde feylesofça bir sözle başlıyor roman. #alpercanıgüz okurlarının yakından tanıdığı #alperkamu karakterinin doğduğu kitap Oğullar ve Rencide Ruhlar.
Yazarın diğer kitapları gibi bol kelime oyunlarıyla zenginleştirilmiş ve absürt olaylar
Eğer 5 yaşından büyükseniz bu romanı mutlaka okuyun.*
*Emrah Serbes, Murat Menteş'in Ruhi Mücerret'i için "100 yaşından küçükseniz bu romanı mutlaka okuyun" der. Ben de benzer bir cümleyi Oğullar ve Rencide Ruhlar için kullanmak istedim. Zira, Ruhi Mücerret'de 100 yaşındaki kahramanımızın hikayesi, Oğullar ve Rencide Ruhlar'da ise 5 yaşındaki kahramanımızın hikayesi anlatılır.
Gerek dil ve anlatım olarak, gerek olay örgüsü olarak da Murat Menteş tadı aldığımı belirtmeliyim.
Oğullar ve Rencide Ruhlar'da; henüz 5 yaşında hayatı içmiş, felsefeden edebiyattan ve hatta kadınlardan bile haberdar, çok bilmiş Alper Kamu'nun hikayesi anlatılır.
Oldukça akıcı, merak uyandırıcı ve mizahi anlatımı sebebiyle kısa sürede okunabilecek, yormayan ve germeyen bir roman. Kitabı okurken yeri gelir gözleriniz dolar yeri gelir kahkahayı basarsınız. Dolayısıyla dopdolu bir roman okuyacağınızın ve okuduğunuza pişman olmayacağınızın garantisi benden.
Keyifli okumalar.
Paragraflarca söz etmeyeceğim kitaptan çünkü tam da bunu neden hak etmediği konusunda yazacağım.
Çok basit sayılacak yazım yanlışları vardı, bu yazarla değil, elbette ki kitabın çıktığı yayınevi ve editörüyle ilgili.
Dili oldukça yalın, anlaşılır ve küfürlüydü.
5 yaşındaki bir çocuktan bahsediyoruz güya, hatta kelimeyi yozlaşmış anlamıyla kullanırsak, bir "velet"ten bahsediyoruz. Çocuk(!) tam da yazar yetişkinliğindeki birinin kuracağı cümleleri kuruyor, kurabiliyor. Filozof ilân edilen Atakan gibi maşaAllah.
Ben karakterin tam bir parodi olduğunu düşünüyorum. Yani bunca düşünceler, konuşmalar, hülasa davranışları güldürü amaçlıydı. Nitekim söylenenin aksine kitabın polisiye ile uzaktan ya da yakından alâkası yok. Polisiye okumamış olsam tamam diyeceğim.
Ben genelde yavaş bir okurum, bu okunanı özümsemeyi fazlasıyla sağlıyor ama bazı kitapları gerçekten çok daha hızlı okuyabilmeyi isterdim çünkü özümsenecek hiçbir şeyleri olmuyor ve haliyle, zamanıma yazık oluyor. Bu da böyle bir kitaptı. Bir an önce bitmesini istedim. Hiç de öyle mizah, psikolojik tahliller, aksiyon falan demesin kimse, alâkası dahi yok. Sadece zaman zaman güldüm. Lütfen kitap okuduktan sonra inceleme falan yazmaya cüret ederken başkalarının incelemelerinden intihal yapmayın, kendi düşünceleriniz olsun vasat dahi olsalar.
Söylemeyi unutmadan, kitabın, kapağı ve adıyla gerçekten ilgisi yok, en çok da buna üzüldüm.
Derken bir de bakmışım ki paragraflarca yazmışım, tüh...