Bir hayatın özeti niteliğinde
Bütün hayatım ayıklamakla geçti, gene de bitiremedim süprüntüleri atmayı.
Sayfa 41 - Bayıldım bu alıntıyaKitabı okudu
Garip kaderime gülümsedim; aynaya bakarak tabii .tatlı bir gülümseme.
eski neşemi kaybetmediğimi göstermek için.
Sayfa 36 - Aynalar bazen yalan söylerKitabı okudu
Bazı durumlarda kökten sarsılıyordu bu düzen.
Sayfa 36 - Keşke sadece bazı durumlarda olsa...hep başa sarıyoruz .)Kitabı okudu
İnsan, kendini beğenmeden yaşayamaz..
Sayfa 74Kitabı okuyor
Ne yapmışsa korkusuna rağmen yapmıştı hayatı boyunca .
yoksa çoktan kaybolup gitmişti.
Sayfa 30Kitabı okudu
Ellerim bana itat etmiyordu. Sanki görünmez bir kuvvetin tesiriyle bilmediğim bir yörungenin üstünde hareket ediyordum.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Hep böyle mi dururdum resimlerde?
Sayfa 29Kitabı okudu
Gülümsediğimi gösteren bir ayna olsaydı; biraz da ışık.
Sayfa 27Kitabı okudu
“…onu neden yalnız bıraktın? Neden, geçirdiği her dakikanın hesabını sordun, içini ezdin? Neden, korkuyu göğsünden çekip almadın? Neden, suçluluk duygusunu üzerinden atmasına yardım etmedin?”
Bütün hayatımı kelimeler uğruna harcadım, içi boş kelimeler uğruna. Kelimelerin gerçek anlamlarını bilmeden, onlarla oynadım.
Sayfa 449Kitabı okuyor
"Aslında kimseye bahsetmedim kendimden. İstemiyorum da."
Boşu boşuna denecek, boşu boşuna. İşte ben buna dayanamıyorum...
“Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor..."
Bütün hayatımızı yersiz çekingenliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yalnız kafamızda mı yaşayacağız?
Üzüntülü olduğumu biliyordunuz da neden bugüne kadar beni aramadınız?
Sayfa 445Kitabı okuyor