okuristtt

okuristtt
@okuristtt
İnstagram hesabım —— okuristtt
6 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
okuristtt tekrar paylaştı.
Bazen kaybolduğumu hissediyorum. İnancım sarsılıyor. Doğruluğundan emin olduğum düşüncelerin hayat karşısında paramparça olduğunu görmek çok yıpratıcı. Karanlığın ortasında buluyorum kendimi.
Reklam
Umudun baharını, çaresizliğin kışını yaşıyorduk
Evliliğin, bir yuva kurmak ve bir hayatı paylaşmak için özgürlükten vazgeçmek olduğunu bilmiyor muydun? Sayfa 98

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme,herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Sayfa 88
İstanbul vefasız bir sevgiliye benzer. Sana hep ihanet eder ama sen yine de onu sevmeye devam edersin. Sayfa 46
Reklam
İnsanlara bakıyorduk,fedakarlığını yitirmiş,onurunu yitirmiş... Kendini yitirmiş... Zavallı bir topluluk, başarıyı mutluluk zanneden...
Ama İnan bana Nevzat,vicdan azabı duymak bile anlamsız bir hayattan iyidir.
okuristtt
2019 okuma hedefini güncelledi.
2019 OKUMA HEDEFİ
8/25 kitap - %32 tamamlandı
8 kitap okudu
25 kitap
2.636 sayfa
0 inceleme
26 alıntı
Neydi bize duygularımızı saklamayı öğreten şey? Hayat değildi, diğerleriydi. Duygularımız yüzünden yargılana yargılana saklanmayı öğreniyor ve belki de sürekli herkesten sakladığımız duygularımızı bir zaman sonra hissedemiyor, ruhumuzun rengini, varlığımızın neşesini feda ediyorduk yargılanmamaya. Siyah- beyaz oluyorduk... soluyorduk.
Sen kime kayıksan o gelecek, yanında seninle seyir alacak. Herkes kendisi gibi olanı bulacak. İsterlerse aynı mahalleden olmasınlar,hatta aynı şehirden. Ruhları aynı kaynaktan gelenler bu zamanda birbirlerini mutlaka bulacaklar, yeterki sen yola çık,o yolda ilerlemek,yani yolculuk kendisi getirecek sana senin olanı, sen yeter ki uç.
Reklam
170 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Beklenmeyen Misafir
Beklenmeyen MisafirAgatha Christie
8.3/10 · 4.054 okunma
Fakat herkes bilirki hayat,yaşanmak zahmetine değmeyen bir şeydir.
112 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Yabancı
YabancıAlbert Camus
8.1/10 · 111,2bin okunma
“Özlem nasıl bir şey” diye düşünüyordu insan, neyi özlüyor, başka bir insanı mı yoksa onunla beraber yaptığı şeyleri mi? O insan yerli yerinde duruyorsa, kendi hayatını sürdürüyorsa özlemek onunla birlikte paylaşılan şeyleri özlemek mi?
Yaşan isteğim içimden sökülüp alınmış gibi; fazla ışığa dayanamıyorum, gürültüye, yüksek müziğe hiç gelemiyorum. Çevremde gördüğüm her şey solmuş , özü çekilmiş, günler bulaşık suyu gibi akıp gidiyor ; bana ne oluyor anlamıyorum.
Resim